محمود و اَیاز
سرودۀ فخرالدین صفی، منظومه ای عاشقانه، به فارسی، در عشق سلطان محمود غزنوی به غلامش ایاز. این اثر در بحر هزج مسدس مقصور، در ۹۰۵ق، در ۲۵۶۰ بیت، سروده شده است. گویا فخر الدین نخستین کسی است که این داستان را به نظم کشیده و پس از او، برخی از شاعران نظیره هایی بر آن سروده اند. محمود و ایاز زلالی خوانساری بهترین نظیرۀ آن است و شاعر، به خواست میرداماد، آن را از ۱۰۰۱ـ۱۰۲۴ق سروده که به چاپ نیز رسیده است (لکنهو، ۱۲۹۰ق؛ ۱۳۲۰ش).
سرودۀ فخرالدین صفی، منظومه ای عاشقانه، به فارسی، در عشق سلطان محمود غزنوی به غلامش ایاز. این اثر در بحر هزج مسدس مقصور، در ۹۰۵ق، در ۲۵۶۰ بیت، سروده شده است. گویا فخر الدین نخستین کسی است که این داستان را به نظم کشیده و پس از او، برخی از شاعران نظیره هایی بر آن سروده اند. محمود و ایاز زلالی خوانساری بهترین نظیرۀ آن است و شاعر، به خواست میرداماد، آن را از ۱۰۰۱ـ۱۰۲۴ق سروده که به چاپ نیز رسیده است (لکنهو، ۱۲۹۰ق؛ ۱۳۲۰ش).
wikijoo: محمود_و_ایاز