محمود شاهرخی ( ۱۳۰۶ بم - ۱۳۸۸ تهران ) دانش آموختهٔ علوم اسلامی و شاعر معاصر ایرانی بود. تخلص شعریش جذبه بود. وی در حوزه علمیه نجف و مدرسه فیضیه درس خوانده بود. و در سال ۱۳۸۱ به عنوان چهره ماندگار انتخاب شد.
... [مشاهده متن کامل]
محمود شاهرخی در سال ۱۳۰۶، در بم از توابع استان کرمان به دنیا آمد. وی از سوی پدر، منتسب به میرزا حسین ملقب به رونق علی کرمانی است و دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی را در بم گذراند و تحصیلات متوسطه را در کرمان و یزد به پایان برد. پس از آن در مدرسه معصومیه کرمان، که خاص طلاب علوم دینی است به فراگرفتن مقدمات زبان عربی پرداخت. شاهرخی در همان زمان با سید محمد و متخلص به مجذوب از اهالی یزد که برای وعظ و خطابه به بم آمده بود آشنا شد و سر انجام به همراه او، به یزد رفت و در خانه او ساکن شد و در مدرسه خان یزد به ادامه تحصیل پرداخت و دختر او را به عقد خود درآورد.
شاهرخی پس از آن برای مدتی در یزد به تحصیل اشتغال داشت و سپس به نجف رفت و در مدرسه کبرای آخوند خراسانی اقامت گزید و به تحصیل ادامه داد. شاهرخی پس از چندی به علت ضعف مزاج و هوای نامساعد نجف، به بیماری ریه مبتلا شد و ناگزیر به ایران مراجعت کرد و در فیضیه قم به تحصیل پرداخت، سپس به علت تشدید بیماری به تهران آمد و در یکی از آسایشگاه ها بستری شد. او پس از بهبود و سلامتی، درگیر امور معیشتی شد و به همین علت از کسوت طلبگی بیرون آمد و در بخش خصوصی به فعالیت پرداخت. شاهرخی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، همکاری خود را با صدای جمهوری اسلامی آغاز کرد و به نوشتن مقالات و برنامه هایی با عناوین «تا به خلوتگاه خورشید»، «تا به سرمنزل عنقا»، «سیری به پای دل» و «نوای نی» در زمینه ادب و عرفان پرداخت. شعرهای «شاهرخی» پس از پیروزی انقلاب به صورت پراکنده در بیشتر مطبوعات کشور، جُنگ های ادبی و مجموعه شعرهای مختلف گردآوری شده، انتشار یافته است. او از زمره شاعرانی بود که پس از آغاز جنگ ایران و عراق، بسیاری از شعرهای خود را در موضوع جنگ سرود و در شب های شعر دفاع و مقاومت و همایش های سراسری شعر حضور گسترده داشت. او در طول فعالیت خود، با بسیاری از مراکز ادبی و فرهنگی از جمله حوزه هنری، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، شورای عالی شعر مرکز موسیقی صدا و سیما، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران همکاری داشته و عضو شورای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. از آشنایان و همکاران مشهور او می توان به مهرداد اوستا، مشفق کاشانی، سپیده کاشانی و. . . اشاره داشت.
... [مشاهده متن کامل]
محمود شاهرخی در سال ۱۳۰۶، در بم از توابع استان کرمان به دنیا آمد. وی از سوی پدر، منتسب به میرزا حسین ملقب به رونق علی کرمانی است و دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی را در بم گذراند و تحصیلات متوسطه را در کرمان و یزد به پایان برد. پس از آن در مدرسه معصومیه کرمان، که خاص طلاب علوم دینی است به فراگرفتن مقدمات زبان عربی پرداخت. شاهرخی در همان زمان با سید محمد و متخلص به مجذوب از اهالی یزد که برای وعظ و خطابه به بم آمده بود آشنا شد و سر انجام به همراه او، به یزد رفت و در خانه او ساکن شد و در مدرسه خان یزد به ادامه تحصیل پرداخت و دختر او را به عقد خود درآورد.
شاهرخی پس از آن برای مدتی در یزد به تحصیل اشتغال داشت و سپس به نجف رفت و در مدرسه کبرای آخوند خراسانی اقامت گزید و به تحصیل ادامه داد. شاهرخی پس از چندی به علت ضعف مزاج و هوای نامساعد نجف، به بیماری ریه مبتلا شد و ناگزیر به ایران مراجعت کرد و در فیضیه قم به تحصیل پرداخت، سپس به علت تشدید بیماری به تهران آمد و در یکی از آسایشگاه ها بستری شد. او پس از بهبود و سلامتی، درگیر امور معیشتی شد و به همین علت از کسوت طلبگی بیرون آمد و در بخش خصوصی به فعالیت پرداخت. شاهرخی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، همکاری خود را با صدای جمهوری اسلامی آغاز کرد و به نوشتن مقالات و برنامه هایی با عناوین «تا به خلوتگاه خورشید»، «تا به سرمنزل عنقا»، «سیری به پای دل» و «نوای نی» در زمینه ادب و عرفان پرداخت. شعرهای «شاهرخی» پس از پیروزی انقلاب به صورت پراکنده در بیشتر مطبوعات کشور، جُنگ های ادبی و مجموعه شعرهای مختلف گردآوری شده، انتشار یافته است. او از زمره شاعرانی بود که پس از آغاز جنگ ایران و عراق، بسیاری از شعرهای خود را در موضوع جنگ سرود و در شب های شعر دفاع و مقاومت و همایش های سراسری شعر حضور گسترده داشت. او در طول فعالیت خود، با بسیاری از مراکز ادبی و فرهنگی از جمله حوزه هنری، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، شورای عالی شعر مرکز موسیقی صدا و سیما، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران همکاری داشته و عضو شورای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. از آشنایان و همکاران مشهور او می توان به مهرداد اوستا، مشفق کاشانی، سپیده کاشانی و. . . اشاره داشت.
