محمود تولایی معروف به شیخ محمود حلبی ( ۱۷ شهریور ۱۲۷۹ – ۲۶ دی ۱۳۷۶ ) فقیه، واعظ، سیاستمدار و مؤسس انجمن حجتیه بوده است. حلبی از مبارزین جدی بهائیت بود و در این زمینه مناظره های زیادی انجام داده.
حلبی ادبیات را بعد از گذراندن دوره های مقدماتی نزد میرزا عبدالجواد نیشابوری معروف به ادیب نیشابوری یا ادیب اول، فرا گرفت. سپس دروس سطح مقدمات فقه و اصول و منطق را نزد محقق، میرزا محمد باقر مدرس رضوی و میرزا جعفر شهرستانی فرا گرفت. سطوح عالی را نزد شیخ محمد نهاوندی و میرزا محمد کفایی ( فرزند صاحب کفایه الاصول، آخوند خراسانی ) گذراند. وی درس خارج فقه را نزد سید حسین طباطبایی قمی آموخت. همچنین دروس فلسفه را نزد فیلسوف معروف محمد تقی شهیدی ( آقابزرگ حکیم ) تحصیل کرد و از مدرسین فلسفه در حوزه مشهد شد اما پس از سال ها تحصیل و تدریس فلسفه تحت تأثیر نظرات و آراء میرزا مهدی اصفهانی قرار گرفت و از مخالفان فلسفه و تصوف و عرفان مصطلح شد و بهترین تقریر درس استادش میرزا مهدی اصفهانی را نوشت که به تصحیح استاد درآمد و هم اکنون در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است. محمود حلبی بیست سال از محضر میرزا مهدی اصفهانی استفاده کرد و از نزدیکترین شاگردان او بود.
... [مشاهده متن کامل]
در ابتدای جوانی محمود حلبی در راه بازگشت از سفر کربلا به بیماری صعب العلاجی دچار شد و آنجا بدست حسنعلی نخودکی اصفهانی درمان شد. این حادثه باعث شد که وی به شاگردان حسنعلی نخودکی بپیوندد و از شاخص ترین شاگردان وی گردد. وی پس از اتمام درسش در ۳۰ سالگی، شروع به سخنرانی در منبرها نمود و تا ۴۰ سال این کار را ادامه داد. او در منبرها و سخنرانی های خود غالباً در مورد حجة بن الحسن امام دوازدهم شیعیان صحبت می کرد و مردم را به ارتباط با امام زمان دعوت می نمود و این موضوع را تکلیف خود می دانست.
از شاگردان وی می توان به سید حسن افتخارزاده، جواد مادرشاهی، مهندس سید حسین سجادی ، جواد حاجی آقا بزرگی و مهدی اقارب پرست اشاره کرد.
محمود حلبی در سال های ۱۳۲۸ تا ۱۳۳۲به فعالیت سیاسی پرداخت و از نهضت ملی شدن صنعت نفت حمایت کرد. وی در کنار محمدتقی شریعتی و علی اصغر عابدزاده ( معروف به حاجی عابدزاده ) توانستند مشهد را برای خلع ید انگلیس از صنعت نفت ایران فعال نگه دارند و پس از مدتی "جمعیت های موتلفه اسلامی" در مشهد را تشکیل دادند.




حلبی ادبیات را بعد از گذراندن دوره های مقدماتی نزد میرزا عبدالجواد نیشابوری معروف به ادیب نیشابوری یا ادیب اول، فرا گرفت. سپس دروس سطح مقدمات فقه و اصول و منطق را نزد محقق، میرزا محمد باقر مدرس رضوی و میرزا جعفر شهرستانی فرا گرفت. سطوح عالی را نزد شیخ محمد نهاوندی و میرزا محمد کفایی ( فرزند صاحب کفایه الاصول، آخوند خراسانی ) گذراند. وی درس خارج فقه را نزد سید حسین طباطبایی قمی آموخت. همچنین دروس فلسفه را نزد فیلسوف معروف محمد تقی شهیدی ( آقابزرگ حکیم ) تحصیل کرد و از مدرسین فلسفه در حوزه مشهد شد اما پس از سال ها تحصیل و تدریس فلسفه تحت تأثیر نظرات و آراء میرزا مهدی اصفهانی قرار گرفت و از مخالفان فلسفه و تصوف و عرفان مصطلح شد و بهترین تقریر درس استادش میرزا مهدی اصفهانی را نوشت که به تصحیح استاد درآمد و هم اکنون در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است. محمود حلبی بیست سال از محضر میرزا مهدی اصفهانی استفاده کرد و از نزدیکترین شاگردان او بود.
... [مشاهده متن کامل]
در ابتدای جوانی محمود حلبی در راه بازگشت از سفر کربلا به بیماری صعب العلاجی دچار شد و آنجا بدست حسنعلی نخودکی اصفهانی درمان شد. این حادثه باعث شد که وی به شاگردان حسنعلی نخودکی بپیوندد و از شاخص ترین شاگردان وی گردد. وی پس از اتمام درسش در ۳۰ سالگی، شروع به سخنرانی در منبرها نمود و تا ۴۰ سال این کار را ادامه داد. او در منبرها و سخنرانی های خود غالباً در مورد حجة بن الحسن امام دوازدهم شیعیان صحبت می کرد و مردم را به ارتباط با امام زمان دعوت می نمود و این موضوع را تکلیف خود می دانست.
از شاگردان وی می توان به سید حسن افتخارزاده، جواد مادرشاهی، مهندس سید حسین سجادی ، جواد حاجی آقا بزرگی و مهدی اقارب پرست اشاره کرد.
محمود حلبی در سال های ۱۳۲۸ تا ۱۳۳۲به فعالیت سیاسی پرداخت و از نهضت ملی شدن صنعت نفت حمایت کرد. وی در کنار محمدتقی شریعتی و علی اصغر عابدزاده ( معروف به حاجی عابدزاده ) توانستند مشهد را برای خلع ید انگلیس از صنعت نفت ایران فعال نگه دارند و پس از مدتی "جمعیت های موتلفه اسلامی" در مشهد را تشکیل دادند.



