محمدعلی خان صفاری ( ۱۲۸۰ – ۱۰ خرداد ۱۳۶۷ ) نظامی، سیاستمدار و نویسندهٔ ایرانی بود.
او رئیس شهربانی کل کشور ( ۱۳۲۶–۱۳۲۵ و ۱۳۲۸–۱۳۲۷ ) شهردار تهران ( بار اول از ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۳ و بار دوم ۱۳۴۶ ) ، استاندار آذربایجان شرقی ( ۱۳۴۳ ) ، خراسان و مازندران، سناتور انتخابی گیلان در دوره ۶ و ۷ مجلس سنا ( ۱۳۵۷–۱۳۴۷ ) ، نماینده لاهیجان در مجلس شورای ملی ادوار ۱۸ و ۱۹ و ۲۰ ( ۱۳۳۳–۱۳۴۰ ) و رئیس دانشگاه تبریز بود.
... [مشاهده متن کامل]
او فرزند میرزا محمدحسین خان منظم السلطنه فرزند محمدعلی خان امین دیوان و از خانواده ای است که نسب خود را به یعقوب لیث صفار می رسانند. او در سال ۱۲۸۰ یا ۱۲۷۷ خورشیدی در لاهیجان متولد شد احمد و کاظم صفاری برادران او بودند. صفاری تحصیلات نظامی را در روسیه تزاری و سپس فرانسه به انجام رساند و پس از بازگشت به ایران وارد خدمت نظام شد و به تدریج مدارج ترقی را طی کرد.
بعد از کودتای ۱۲۹۹ که کریم آقاخان بوذرجمهری رئیس بلدیه تهران بود، نایب اول محمد علی صفاری معاونت او را بر عهده داشت و در این سمت نقش مهمی در توسعه شهر تهران و تعریض خیابان ها و ایجاد پارک ها و میادین ایفا کرد.
او در سال ۱۳۱۱ با درجه سلطانی، به فرماندهی نیروی دریایی رسید و در واقع مأمور تأسیس نیروی دریایی شد. سپس با انتقال به اداره املاک رضاشاه مدتی در صفحات شمال به توسعه املاک رضاشاه و آبادانی آنها مشغول شد. در سال ۱۳۱۸ فرماندار کل گرگان شد و به توسعه این شهر پرداخت و در همین سمت درجه سرهنگی گرفت.
در سال ۱۳۲۰ بعد از رفتن رضاشاه به تهران منتقل شد و مدیرکل انتظامات وزارت کشور شد. یک سال بعد و پس از رسیدن قوام السلطنه به نخست وزیری، او به دلیل دوستی با پدر صفاری وی را به ریاست اداره کل نان تهران منصوب کرد. در آن زمان نان در تهران و سایر شهرها جیره بندی بود و کوپنی بود. صفاری تا حدی موفق شد وضع نان را در تهران سامان دهی و از مرگ مردم در اثر گرسنگی جلوگیری کند. در سال ۱۳۲۲ به مدیر کلی غله کشور منصوب شد. در سال ۱۳۲۵ پس از رسیدن قوام السلطنه به نخست وزیری برای چهارمین بار وی صفاری را به ریاست شهربانی گمارد و برای او درجه سرپاسی گرفت.
او در سال ۱۳۲۱ در حالی که سرگرد ارتش بود به اتهام هواداری از آلمانی ها توسط متفقین بازداشت شد ولی چندی بعد آزاد گردید.
در پانزدهم بهمن ۱۳۲۷ که شاه در جلوی آمفی تئاتر دانشکده حقوق با اصابت چند گلوله ترور شد، صفاری رئیس شهربانی بود و به ضارب تیراندازی کرد و او را کشت. او یک بار دیگر رئیس شهربانی شد و سپس به استانداری مازندران منصوب شد. مدتی شهردار تهران شد.
او رئیس شهربانی کل کشور ( ۱۳۲۶–۱۳۲۵ و ۱۳۲۸–۱۳۲۷ ) شهردار تهران ( بار اول از ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۳ و بار دوم ۱۳۴۶ ) ، استاندار آذربایجان شرقی ( ۱۳۴۳ ) ، خراسان و مازندران، سناتور انتخابی گیلان در دوره ۶ و ۷ مجلس سنا ( ۱۳۵۷–۱۳۴۷ ) ، نماینده لاهیجان در مجلس شورای ملی ادوار ۱۸ و ۱۹ و ۲۰ ( ۱۳۳۳–۱۳۴۰ ) و رئیس دانشگاه تبریز بود.
... [مشاهده متن کامل]
او فرزند میرزا محمدحسین خان منظم السلطنه فرزند محمدعلی خان امین دیوان و از خانواده ای است که نسب خود را به یعقوب لیث صفار می رسانند. او در سال ۱۲۸۰ یا ۱۲۷۷ خورشیدی در لاهیجان متولد شد احمد و کاظم صفاری برادران او بودند. صفاری تحصیلات نظامی را در روسیه تزاری و سپس فرانسه به انجام رساند و پس از بازگشت به ایران وارد خدمت نظام شد و به تدریج مدارج ترقی را طی کرد.
بعد از کودتای ۱۲۹۹ که کریم آقاخان بوذرجمهری رئیس بلدیه تهران بود، نایب اول محمد علی صفاری معاونت او را بر عهده داشت و در این سمت نقش مهمی در توسعه شهر تهران و تعریض خیابان ها و ایجاد پارک ها و میادین ایفا کرد.
او در سال ۱۳۱۱ با درجه سلطانی، به فرماندهی نیروی دریایی رسید و در واقع مأمور تأسیس نیروی دریایی شد. سپس با انتقال به اداره املاک رضاشاه مدتی در صفحات شمال به توسعه املاک رضاشاه و آبادانی آنها مشغول شد. در سال ۱۳۱۸ فرماندار کل گرگان شد و به توسعه این شهر پرداخت و در همین سمت درجه سرهنگی گرفت.
در سال ۱۳۲۰ بعد از رفتن رضاشاه به تهران منتقل شد و مدیرکل انتظامات وزارت کشور شد. یک سال بعد و پس از رسیدن قوام السلطنه به نخست وزیری، او به دلیل دوستی با پدر صفاری وی را به ریاست اداره کل نان تهران منصوب کرد. در آن زمان نان در تهران و سایر شهرها جیره بندی بود و کوپنی بود. صفاری تا حدی موفق شد وضع نان را در تهران سامان دهی و از مرگ مردم در اثر گرسنگی جلوگیری کند. در سال ۱۳۲۲ به مدیر کلی غله کشور منصوب شد. در سال ۱۳۲۵ پس از رسیدن قوام السلطنه به نخست وزیری برای چهارمین بار وی صفاری را به ریاست شهربانی گمارد و برای او درجه سرپاسی گرفت.
او در سال ۱۳۲۱ در حالی که سرگرد ارتش بود به اتهام هواداری از آلمانی ها توسط متفقین بازداشت شد ولی چندی بعد آزاد گردید.
در پانزدهم بهمن ۱۳۲۷ که شاه در جلوی آمفی تئاتر دانشکده حقوق با اصابت چند گلوله ترور شد، صفاری رئیس شهربانی بود و به ضارب تیراندازی کرد و او را کشت. او یک بار دیگر رئیس شهربانی شد و سپس به استانداری مازندران منصوب شد. مدتی شهردار تهران شد.
