محمدسعید حالت افندی

[ویکی فقه] حالت افندی، محمدسعید، سیاستمدار عثمانی که نفوذ او بر سلطان محمود دوم، از ۱۲۲۶ تا ۱۲۳۷ نقش تعیین کننده ای در حیات سیاسی حکومت عثمانی داشت. پدرش، حسین افندی، قاضی و اصلا اهل کریمه بود.
حالت در ۱۱۷۳ متولد شد. با آن که در مدارس دینی تحصیل کرد و قاضی شد، سرانجام به کار دیوانی روی آورد. در همین احوال، در سلک مریدان غالب دَدَه، از مشایخ طریقت صوفی مولویه، درآمد.
شغل
حالت افندی در شغل منشیگریِ رجال عثمانی با یونانیان فناریِ گرداننده دارالترجمه باب عالی (که ساکن محله فَنار استانبول و از اشراف زادگان تحصیل کرده در ممالک دیگر و اغلب مورد مشاوره در امور خارجه بودند) آشنایی پیدا کرد. وی چندی از منشیان قالیماچی بیگ، سرْمترجم دیوان همایون، شد. در این دوره، با رشوه گرفتن برای استخدام یونانیان در دارالترجمه ها یا ولایت نواحی مولداوی و والاکیا (افلاق)، ثروتی گرد آورد. حالت افندی سرانجام به مرتبه دیوانی بالاتر (خواجگان دیوان همایون) ارتقا یافت و در ۳۰ ربیع الاول ۱۲۱۸ سفیر عثمانی در فرانسه شد. سه سال اقامت در پاریس سبب تشدید مخالفت وی با نوآوریهای غربی مآبانه شد پس از بازگشت به استانبول در ۱۲۲۱، باز هم در امور دیوانی ارتقای مقام یافت و در ۱۲۲۲ عنوان رئیس الکتّاب گرفت، که منصبی در حد وزیر امور خارجه بود. وی در ۱۲۲۳ به علت تمایل به انگلیسیها، از جانب سفیر فرانسه متهم به برقرار کردن مناسبات پنهانی با انگلستان شد، که بر اثر آن از سمت خود برکنار و به کوتاهیه تبعید گشت.
افزایش اعتبار نزد سلطان
سلطان محمود دوم، پس از رسیدن به سلطنت، در ۱۲۲۴ حالت افندی را به استانبول فراخواند و او را مأمور برقراری مجدد سلطه عثمانی بر بغداد ، که والی آن نافرمانی در پیش گرفته بود، کرد. حالت افندی این مأموریت را با موفقیت انجام داد و همین امر عاملی در افزایش نفوذ و اعتبارش نزد سلطان شد، تا آن جا که در ۱۲۲۵ کدخدای رکاب همایون و مسئول «مخابره خفیه» مکاتبات محرمانه سلطان شد و در ۱۲۳۰ نشانجی (رئیس اداره طغرا در دیوان همایون) لقب گرفت.
← اصلاحات در سپاه
...