محمدرضا راه چمنی ( ۱۰ آذر ۱۳۳۴ – ۱۹ اسفند ۱۳۹۸ ) ، پزشک و سیاستمدار اصلاح طلب ایرانی بود، که در سال های اخیر به عنوان دبیرکل حزب وحدت و همکاری ملی و صاحب امتیاز و مدیرمسئول روزنامهٔ اسرار فعالیت می کرد. وی نمایندهٔ مردم حوزهٔ انتخابیهٔ سبزوار در دوره های دوم، سوم، چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی بود و در دولت هشتم از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ به عنوان رئیس سازمان بهزیستی کشور فعالیت می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
او دانشنامهٔ دکترای خود را در رشتهٔ پزشکی از دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه فردوسی مشهد دریافت کرد و همچنین دو سال دورهٔ تخصصی فیزیولوژی پزشکی را در دانشگاه مذکور گذراند.
وی در ۱۹ اسفند ۱۳۹۸ بر اثر ابتلا به بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ درگذشت.
محمدرضا راه چمنی در سال ۱۳۳۴ در روستای راه چمن شهرستان سبزوار ( اکنون شهرستان جغتای ) متولد شد. پدرش کشاورز بود. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش راه چمن و تحصیلات دورهٔ اول متوسطه را در دبیرستانی در بخش جغتای و دورهٔ دوم متوسطه را در یکی از دبیرستان های مشهد گذراند. با شرکت در کنکور دانشگاه ها، موفق به ورود در دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه فردوسی مشهد شد و دانشنامهٔ دکتری خود را در رشتهٔ پزشکی کسب نمود، سپس طی دو سال دورهٔ تخصصی فیزیولوژی پزشکی را در دانشگاه مذکور گذراند.
وی در دورهٔ دوم متوسطه در مشهد با فعالیت های سیاسی آشنا شد و از سال ۱۳۵۲ تا انقلاب اسلامی ایران در مجالس و سخنرانی های مذهبی سیاسی روحانیون و دانشگاهیان مبارز در مشهد شرکت می کرد؛ راه چمنی در آبان ۱۳۵۷ به همراه دانشجویان و استادان، در اولین اعتصاب غذایی که از سوی دانشجویان مبارز مشهد در مخالفت با نظام پهلوی برنامه ریزی شده بود، شرکت نمود. از راه چمنی سابقه ای در زندانی شدن به دلیل مبارزه با دودمان پهلوی یا حضور در جبهه های جنگ ایران و عراق در دست نیست.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به همراه جمعی از پزشکان مبارز مشهد از جمله محمود فرهودی، انجمن اسلامی مراکز درمانی دانشگاه فردوسی مشهد را تأسیس نمود. راه چمنی بعد از تشکیل جهاد سازندگی خراسان و جهاد دانشگاهی مشهد در سال ۱۳۵۸، به عضویت کمیته های پزشکی این دو نهاد درآمد. او پس از آغاز جنگ ایران و عراق در سال ۱۳۵۹، ستاد مردمی پشتیبانی امداد و درمان جنگ را در مشهد با هدف اعزام کادر پزشکی به مناطق جنگی و آموزش دوره های امدادگری به مردم تشکیل داد و مسئولیت ستاد مذکور را خود بر عهده گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
او دانشنامهٔ دکترای خود را در رشتهٔ پزشکی از دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه فردوسی مشهد دریافت کرد و همچنین دو سال دورهٔ تخصصی فیزیولوژی پزشکی را در دانشگاه مذکور گذراند.
وی در ۱۹ اسفند ۱۳۹۸ بر اثر ابتلا به بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ درگذشت.
محمدرضا راه چمنی در سال ۱۳۳۴ در روستای راه چمن شهرستان سبزوار ( اکنون شهرستان جغتای ) متولد شد. پدرش کشاورز بود. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش راه چمن و تحصیلات دورهٔ اول متوسطه را در دبیرستانی در بخش جغتای و دورهٔ دوم متوسطه را در یکی از دبیرستان های مشهد گذراند. با شرکت در کنکور دانشگاه ها، موفق به ورود در دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه فردوسی مشهد شد و دانشنامهٔ دکتری خود را در رشتهٔ پزشکی کسب نمود، سپس طی دو سال دورهٔ تخصصی فیزیولوژی پزشکی را در دانشگاه مذکور گذراند.
وی در دورهٔ دوم متوسطه در مشهد با فعالیت های سیاسی آشنا شد و از سال ۱۳۵۲ تا انقلاب اسلامی ایران در مجالس و سخنرانی های مذهبی سیاسی روحانیون و دانشگاهیان مبارز در مشهد شرکت می کرد؛ راه چمنی در آبان ۱۳۵۷ به همراه دانشجویان و استادان، در اولین اعتصاب غذایی که از سوی دانشجویان مبارز مشهد در مخالفت با نظام پهلوی برنامه ریزی شده بود، شرکت نمود. از راه چمنی سابقه ای در زندانی شدن به دلیل مبارزه با دودمان پهلوی یا حضور در جبهه های جنگ ایران و عراق در دست نیست.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به همراه جمعی از پزشکان مبارز مشهد از جمله محمود فرهودی، انجمن اسلامی مراکز درمانی دانشگاه فردوسی مشهد را تأسیس نمود. راه چمنی بعد از تشکیل جهاد سازندگی خراسان و جهاد دانشگاهی مشهد در سال ۱۳۵۸، به عضویت کمیته های پزشکی این دو نهاد درآمد. او پس از آغاز جنگ ایران و عراق در سال ۱۳۵۹، ستاد مردمی پشتیبانی امداد و درمان جنگ را در مشهد با هدف اعزام کادر پزشکی به مناطق جنگی و آموزش دوره های امدادگری به مردم تشکیل داد و مسئولیت ستاد مذکور را خود بر عهده گرفت.
