سید محمدرضا دستواره ( ۱۳۳۸ – ۱۳ تیر ۱۳۶۵ ) نظامی ایرانی بود که در خلال جنگ ایران و عراق از اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی محسوب می شد و قائم مقامی لشکر ۲۷ محمد رسول الله را برعهده داشت. وی در خلال اجرای عملیات کربلای ۱ در منطقه مهران کشته شد. بلواری در تهران به نام وی نام گذاری شده است.
... [مشاهده متن کامل]
محمدرضا دستواره در سال ۱۳۳۸ در تهران، در خانواده ای مذهبی زاده شد. وی به واسطه حضور فعال و مستمر در تظاهرات علیه حکومت پهلوی، شناسایی شد و در روز ۱۴ آبان ۱۳۵۷ در دانشگاه تهران دستگیر و به زندان رفت.
وی در مراسم استقبال از سید روح الله خمینی، مسئول امنیت قسمتی از میدان آزادی بود. با وقوع انقلاب، به کمیته انقلاب اسلامی پیوست. وی بعد از چهار ماه به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد. با آغاز ناآرمی ها در غرب کشور، داوطلبانه طی مأموریتی عازم کردستان شد.
دستواره در کردستان همراه فرماندهانی مانند رضا چراغی و احمد متوسلیان تمام تلاش خود را برای برقراری امنیت به کار گرفت. با آزادسازی مریوان، وی به دستور احمد متوسلیان، به عنوان مسئول تدارکات مأموریت یافت تا کالاهای ضروری مردم را تهیه کرده و در اختیار شهروندان کُرد قرار دهد. دستواره مدتی نیز فرماندهی «پاسگاه شهدا»، در محور مریوان را به عهده داشت.
زمانی که متوسلیان مأموریت یافت تیپ محمدرسول الله را تشکیل دهد، دستواره راهی جنوب کشور شد و در آنجا به علت مهارت در جذب نیرو، «مأمور تشکیل واحد پرسنلی تیپ» شد.
متوسلیان در اواخر خرداد سال ۱۳۶۱ در مأموریتی به همراه هیأتی رسمی از مسئولین سیاسی - نظامی ایران راهی سوریه شد، تا راه های مساعدت به مردم لبنان را بررسی نماید. در این سفر دستواره حضور داشت.
پس از عملیات «رمضان» و «مسلم بن عقیل» وی به «فرماندهی تیپ سوم ابوذر» منصوب شد و تا زمان عملیات «خیبر» در همین مسئولیت به خدمت مشغول بود.
در جریان عملیات خیبر و با کشته شدن محمدابراهیم همت و واگذاری فرماندهی به عباس کریمی وی به عنوان «قائم مقام لشکر ۲۷ حضرت رسول» منصوب شد. پس از درگذشت عباس کریمی در عملیات بدر، به عنوان سرپرست لشکر منصوب شد و در نهایت با انتصاب فرماندهی جدید لشکر، دستواره همچنان به عنوان قائم مقام لشکر، فعالیت می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
محمدرضا دستواره در سال ۱۳۳۸ در تهران، در خانواده ای مذهبی زاده شد. وی به واسطه حضور فعال و مستمر در تظاهرات علیه حکومت پهلوی، شناسایی شد و در روز ۱۴ آبان ۱۳۵۷ در دانشگاه تهران دستگیر و به زندان رفت.
وی در مراسم استقبال از سید روح الله خمینی، مسئول امنیت قسمتی از میدان آزادی بود. با وقوع انقلاب، به کمیته انقلاب اسلامی پیوست. وی بعد از چهار ماه به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد. با آغاز ناآرمی ها در غرب کشور، داوطلبانه طی مأموریتی عازم کردستان شد.
دستواره در کردستان همراه فرماندهانی مانند رضا چراغی و احمد متوسلیان تمام تلاش خود را برای برقراری امنیت به کار گرفت. با آزادسازی مریوان، وی به دستور احمد متوسلیان، به عنوان مسئول تدارکات مأموریت یافت تا کالاهای ضروری مردم را تهیه کرده و در اختیار شهروندان کُرد قرار دهد. دستواره مدتی نیز فرماندهی «پاسگاه شهدا»، در محور مریوان را به عهده داشت.
زمانی که متوسلیان مأموریت یافت تیپ محمدرسول الله را تشکیل دهد، دستواره راهی جنوب کشور شد و در آنجا به علت مهارت در جذب نیرو، «مأمور تشکیل واحد پرسنلی تیپ» شد.
متوسلیان در اواخر خرداد سال ۱۳۶۱ در مأموریتی به همراه هیأتی رسمی از مسئولین سیاسی - نظامی ایران راهی سوریه شد، تا راه های مساعدت به مردم لبنان را بررسی نماید. در این سفر دستواره حضور داشت.
پس از عملیات «رمضان» و «مسلم بن عقیل» وی به «فرماندهی تیپ سوم ابوذر» منصوب شد و تا زمان عملیات «خیبر» در همین مسئولیت به خدمت مشغول بود.
در جریان عملیات خیبر و با کشته شدن محمدابراهیم همت و واگذاری فرماندهی به عباس کریمی وی به عنوان «قائم مقام لشکر ۲۷ حضرت رسول» منصوب شد. پس از درگذشت عباس کریمی در عملیات بدر، به عنوان سرپرست لشکر منصوب شد و در نهایت با انتصاب فرماندهی جدید لشکر، دستواره همچنان به عنوان قائم مقام لشکر، فعالیت می کرد.
