محمدرضا بیگ از نخستین سفیران ایران در اروپا و سفیر حکومت صفویان در زمان شاه سلطان حسین ( ۱۶۹۴ - ۱۷۲۲ میلادی ) در فرانسه در زمان لوئی چهاردهم بود. او شهردار ( کلانتر ) ایروان بود و مسئولیت مذاکرات دیپلماتیک با لوئی چهاردهم را به عهده داشت.
... [مشاهده متن کامل]
محمدرضا بیگ شهردار ایروان و یکی از مقامات عالی رتبهٔ حاکم چخور سعد بود. در ۱۹ فوریۀ ۱۷۱۳ ( ۲۵ محرم ۱۱۲۵ ) به دستور شاه سلطان حسین به دربار لوئی چهاردهم در فرانسه فرستاده شد تا برای بیرون راندن مردم عرب از خلیج فارس درعوض تسخیر مسقط با فرانسویان به مذاکره بنشیند. فرانسوی ها علاقۀ زیادی به جنگ در مشرق زمین نداشتند و درعوض گسترش بازرگانی بین دو کشور را پیشنهاد می کردند و در این بین امتیازات زیادی از طرف ایرانی گرفتند.
محمدرضا بیگ شهردار مجبور شد که با ظاهر یک زائر از قسطنطنیه که تحت حکومت امپراتوری عثمانی بود عبور کند؛ زیرا ایران صفوی و امپراتوری عثمانی اغلب در جنگ بودند و روابط ناپایدار بود. به هرحال به زندان افتاد، ولی به کمکِ سفیر فرانسه در قسطنطنیه، پی یِر دزالر ( به فرانسوی: Pierre des Alleurs ) و مترجم کارکشتۀ او، اِتین پَدِری ( به فرانسوی: Etienne Padery ) از زندان آزاد شد. محمدرضا بیگ در ۲۳ اکتبر ۱۷۱۴ به مارسِی و پس از آن به کاخ ورسای همراهی شد. در آنجا با شکوه و جلال به او خوشامد گفته شد.
در ساعت ۱۱ صبح روز ۱۹ فوریۀ ۱۷۱۵، محمدرضا بیگ سوار بر اسب و با همراهان بسیار، با پیشواز نمایندهٔ سُفَرا و ستوان ارتش پادشاه وارد کاخ ورسای شد. گفته شده که جمعیتی فراوان خیابان پاریس و محوطهٔ اطراف را برای مشاهدهٔ رسیدن سفیر و همراهانش پر کرده بودند. درباریان در تالار آیینه ها جمع شدند که چهار ردیف صندلی برایشان گذاشته شده بود. تالار آیینه ها با حضور مضاعف غیر فرانسوی ها لبریز از جمعیت شد.
محمدرضا بیگ در ۱۳ آگوست ۱۷۱۵ به عهدنامهٔ تازه ای با دولت لوئی چهاردهم دست یافت که بیشتر به نفع تجارت فرانسه بود. پیامد دیگر این مذاکرات، بازشدن کنسولگری دائمی ایران در مارسی برای تبادلات با شرق، در ساحل مدیترانه فرانسه بنیان گذاری شد. به زودی یِگوپجان دو دریتچان در این دفتر آغاز به کار کرد.
موریس اربت در پژوهشی که بر پایۀ اسناد بایگانی های فرانسه انجام داده به چگونگی قراردادی که مسئولیت آن بر عهدۀ محمدرضا بیگ بوده پرداخته و باتوجه به آن، به رفتار ناشایست سفیر و جهل او نسبت یه مناسبات بین المللی آن هنگام جهان اشاره می کند.
... [مشاهده متن کامل]
محمدرضا بیگ شهردار ایروان و یکی از مقامات عالی رتبهٔ حاکم چخور سعد بود. در ۱۹ فوریۀ ۱۷۱۳ ( ۲۵ محرم ۱۱۲۵ ) به دستور شاه سلطان حسین به دربار لوئی چهاردهم در فرانسه فرستاده شد تا برای بیرون راندن مردم عرب از خلیج فارس درعوض تسخیر مسقط با فرانسویان به مذاکره بنشیند. فرانسوی ها علاقۀ زیادی به جنگ در مشرق زمین نداشتند و درعوض گسترش بازرگانی بین دو کشور را پیشنهاد می کردند و در این بین امتیازات زیادی از طرف ایرانی گرفتند.
محمدرضا بیگ شهردار مجبور شد که با ظاهر یک زائر از قسطنطنیه که تحت حکومت امپراتوری عثمانی بود عبور کند؛ زیرا ایران صفوی و امپراتوری عثمانی اغلب در جنگ بودند و روابط ناپایدار بود. به هرحال به زندان افتاد، ولی به کمکِ سفیر فرانسه در قسطنطنیه، پی یِر دزالر ( به فرانسوی: Pierre des Alleurs ) و مترجم کارکشتۀ او، اِتین پَدِری ( به فرانسوی: Etienne Padery ) از زندان آزاد شد. محمدرضا بیگ در ۲۳ اکتبر ۱۷۱۴ به مارسِی و پس از آن به کاخ ورسای همراهی شد. در آنجا با شکوه و جلال به او خوشامد گفته شد.
در ساعت ۱۱ صبح روز ۱۹ فوریۀ ۱۷۱۵، محمدرضا بیگ سوار بر اسب و با همراهان بسیار، با پیشواز نمایندهٔ سُفَرا و ستوان ارتش پادشاه وارد کاخ ورسای شد. گفته شده که جمعیتی فراوان خیابان پاریس و محوطهٔ اطراف را برای مشاهدهٔ رسیدن سفیر و همراهانش پر کرده بودند. درباریان در تالار آیینه ها جمع شدند که چهار ردیف صندلی برایشان گذاشته شده بود. تالار آیینه ها با حضور مضاعف غیر فرانسوی ها لبریز از جمعیت شد.
محمدرضا بیگ در ۱۳ آگوست ۱۷۱۵ به عهدنامهٔ تازه ای با دولت لوئی چهاردهم دست یافت که بیشتر به نفع تجارت فرانسه بود. پیامد دیگر این مذاکرات، بازشدن کنسولگری دائمی ایران در مارسی برای تبادلات با شرق، در ساحل مدیترانه فرانسه بنیان گذاری شد. به زودی یِگوپجان دو دریتچان در این دفتر آغاز به کار کرد.
موریس اربت در پژوهشی که بر پایۀ اسناد بایگانی های فرانسه انجام داده به چگونگی قراردادی که مسئولیت آن بر عهدۀ محمدرضا بیگ بوده پرداخته و باتوجه به آن، به رفتار ناشایست سفیر و جهل او نسبت یه مناسبات بین المللی آن هنگام جهان اشاره می کند.
