محمدحسین گُرگیج ( ۱۹۴۲ ) فقیه حنفی ایرانی است. او خطیب و امام اهل سنت و جماعت در آزادشهر در استان گلستان تا اواخر آذر ۱۴۰۰/ دسامبر ۲۰۲۱ بود. به جز فقه، او در تفسیر قرآنی تحصیلات داشت و به مواضع انتقادی، سیاسی و اجتماعی دربرابر مسائل اسلامی شهرت دارد، همچون مخالفت با مداخلات ایرانی و روسی در جنگ داخلی سوریه، و فرقه گرایی مذهبی. او رئیس و مؤسس مدرسهٔ دارالعلوم فاروقیه در شهر گالیکش است. او از چهره های شناخته شده نزد اهل سنت در ایران در ترکمن صحراست. به فعالیت های قضایی و دانشگاهی پرداخته و در عرصهٔ حدیث و تفسیر برجسته است.
... [مشاهده متن کامل]
محمدحسین بن نظر گُرگیچ در سال ۱۹۴۲ م - ۱۳۶۱ ق - ۱۳۲۱ ش در خانواده ای بلوچ تبار به دنیا آمد، اجدادش از کوچ نشینان در سرزمین بلوچستان برآمدند. نخستین دروس دینی خود را نزد نظرمحمد لوارزهی در خیمه های کوچ نشینان در بلوچستان خواند. سپس به زاهدان مرکز استان رفت و کتاب های آمادگی فقهی را خواند سپس در مدرسهٔ اشاعهٔ توحید نزد عبدالغفور شهبخش و امیراحمد و دیگران تحصیل کرد. پس از دو دوره در آن مدرسه، به عنوان مفسر بیرون آمد. پس از آن به مدرسهٔ بدرالعلوم در روستای قلعه بید شمال در شمال غرب شهر خاش رفت تا دوره های عالی را تکمیل کند. شاگرد شیرمحمد عموی مولوی عبدالحمید شد همچنین ادبیات عربی و دیگر کتاب ها را نزد نجم الدین علی درگانی خواند. برای تکمیل دورهٔ نهایی فقهی به پاکستان رفت که در آن هنگام جایی در ایران برای آن آموزش ها نبود. در شهر کراچی دوره های حدیث را نزد سلیم الله و عنایه الله و نظام الدین شاه زهی در جامعهٔ فاروقیه خواند و اجازهٔ روایت در حدیث گرفت. سپس به مدرسهٔ بدرالعلوم رحیم یار خان رفت تا دوره های تفسیر قرآن را کامل کند.
به میهنش بازگشت. در شهر گالیکش مدرسهٔ فاروقیه برای احناف را پایه گذاری کرد و در آموزش دانشجویان دینی به فعالیت پرداخت. وی همچنین به امامت نماز جمعه و عیدین در آزادشهر منصوب شد. او از اعضای شورای فقه زاهدان و مجلس احناف ترکمن صحراست و در اکثر محاکم شرعی استان گلستان در امور شخصی مانند ازدواج، طلاق، وصیت و ورثه کارشناس است.
پس از خطبهٔ جمعه ای او از منصب امامت از سوی نمایندهٔ ولی فقیه در استان گلستان عزل شد و نعمت الله مشعوف ( از استادان حوزه علمیه اهل سنت گالیکش ) ، جای او را گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
محمدحسین بن نظر گُرگیچ در سال ۱۹۴۲ م - ۱۳۶۱ ق - ۱۳۲۱ ش در خانواده ای بلوچ تبار به دنیا آمد، اجدادش از کوچ نشینان در سرزمین بلوچستان برآمدند. نخستین دروس دینی خود را نزد نظرمحمد لوارزهی در خیمه های کوچ نشینان در بلوچستان خواند. سپس به زاهدان مرکز استان رفت و کتاب های آمادگی فقهی را خواند سپس در مدرسهٔ اشاعهٔ توحید نزد عبدالغفور شهبخش و امیراحمد و دیگران تحصیل کرد. پس از دو دوره در آن مدرسه، به عنوان مفسر بیرون آمد. پس از آن به مدرسهٔ بدرالعلوم در روستای قلعه بید شمال در شمال غرب شهر خاش رفت تا دوره های عالی را تکمیل کند. شاگرد شیرمحمد عموی مولوی عبدالحمید شد همچنین ادبیات عربی و دیگر کتاب ها را نزد نجم الدین علی درگانی خواند. برای تکمیل دورهٔ نهایی فقهی به پاکستان رفت که در آن هنگام جایی در ایران برای آن آموزش ها نبود. در شهر کراچی دوره های حدیث را نزد سلیم الله و عنایه الله و نظام الدین شاه زهی در جامعهٔ فاروقیه خواند و اجازهٔ روایت در حدیث گرفت. سپس به مدرسهٔ بدرالعلوم رحیم یار خان رفت تا دوره های تفسیر قرآن را کامل کند.
به میهنش بازگشت. در شهر گالیکش مدرسهٔ فاروقیه برای احناف را پایه گذاری کرد و در آموزش دانشجویان دینی به فعالیت پرداخت. وی همچنین به امامت نماز جمعه و عیدین در آزادشهر منصوب شد. او از اعضای شورای فقه زاهدان و مجلس احناف ترکمن صحراست و در اکثر محاکم شرعی استان گلستان در امور شخصی مانند ازدواج، طلاق، وصیت و ورثه کارشناس است.
پس از خطبهٔ جمعه ای او از منصب امامت از سوی نمایندهٔ ولی فقیه در استان گلستان عزل شد و نعمت الله مشعوف ( از استادان حوزه علمیه اهل سنت گالیکش ) ، جای او را گرفت.
