محمدحسین محمدی

محمدحسین محمدی (مزارشریف 1354ش- )
نویسنده، شاعر و پژوهشگر افغانستانی. در سنین پیش از مدرسه، به دنبال شروع جنگ های داخلی افغانستان به همراه خانواده اش به ایران مهاجرت کرد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در مشهد گذراند و همزمان با تشکیل دولت اسلامی، برای تحصیل طبابت به زادگاهش برگشت. سال بعد، با شروع جنگ طالبان و اشغال مزارشریف، مجدداً به ایران بازگشت. محمدی داستان نویسی را از همین دوره آغاز کرده است.در سال ۱۳۷۴ در مسابقات دانش آموزی سراسر ایران برگزیده شد. در سال 1382 داستان "مردگان" او در بخش داستان کوتاه برنده ی اول نخستین دوره ی جایزه ی ادبی اصفهان و برنده ی سوم (مشترک ) جایزه ی ادبی بهرام صادقی شد. در همان سال نیز با داستان "دشت لیلی"، مقام اول پنجمین گنگره ی شعر و قصه ی جوان ایران را به خود اختصاص داد.مجموعه داستان انجیرهای سرخ مزار او برنده ی بهترین مجموعه داستان اول سال ۱۳۸۳ جایزه ی بنیاد گلشیری و برنده ی سومین جایزه ی ادبی اصفهان و رمان کوتاه از یادرفتن او نیز برنده ی جایزه ی بهترین رمان از سوی انجمن نویسندگان و منتقدان مطبوعات شده است.
محمدی در سال 1379 با پذیرفته شدن در دانشکده ی صداوسیما، در مقاطع کارشناسی کارگردانی تلویزیون وکارشناسی ارشد ارتباطات تحصیل کرد. او مدتی استاد رشته ی ارتباطات موسسه ی ابن سینا (1389- 1392) ومدتی نیز استاد دانشگاه کاتب در افغانستان بوده است.یک سال مدیریت تولید شبکه ی تلویزیونی «نگاه» را برعهده داشتهو همچنین، به عنوان مدیر گروه دانشکده ی ژورنالیزم نیز کار کرده است.
برخی از داستان های محمدی به زبان های آلمانی، ترکی، فرانسوی و ایتالیایی ترجمه و منتشر شده اند. علاوه بر این، اودر دهمین دوره ی فستیوال بین المللی ادبیات برلین (۲۰۱۰) داستان خوانی داشته است. محمدی در سال ۲۰۱۳ به فستیوال ادبیات ونیز دعوت شد و ضمن رونمایی ترجمه ی ایتالیایی انجیرهای سرخ مزار،در آن شهر داستان خوانی نیز داشت. او طی سال های اخیر درسوئد زندگی و به عنوان معلم زبان مادری کار می کند. بیش تر آثار محمدی، که به سه بخشداستان، پژوهش ادبی و ادبیات کودک و نوجوان قابل تقسیم است، به چاپ های چندم رسیده اند و او در کنار چند ادیب دیگر افغانستانی (از جمله سیدضیاء قاسمی)، در زمره ی اشخاصی ست که آثارش جز ایران و افغانستان در کشورهای دیگر نیز با اقبال مخاطبان مواجه بوده است.
کتاب شناسی: پروانه ها و چادرهای سفید (مجموعه داستان-قم: مرکز فرهنگی نویسندگان افغانستان‏‫، ۱۳۷۸)؛ یک آسمان گنجشک (شعر نوجوان- کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ۱۳۸۱)؛ بابا غورغوری و مادرکلان خیلی خیلی پیر (داستان کودک- موسسه طراوت، ۱۳۸۳)؛ انجیرهای سرخ مزار (مجموعه داستان- چشمه، ۱۳۸۳)؛ لی لی لی لی حوضک (شعر کودک- موسسه طراوت، ۱۳۸۴)؛ بزک چینی (بازنویسی افسانه برای کودک و نوجوان-موسسه طراوت، ۱۳۸۴)؛ دختر آفتاب و دیو سیاه (داستان نوجوان- کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ۱۳۸۴)؛ فرهنگ داستان نویسی افغانستان (پژوهش- شهاب، ۱۳۸۵)؛خوشه ها و ملخ (داستان نوجوان- لیسه خصوصی توحید هرات، ۱۳۸۶)؛ غچی غچی بهار شد (ترانه های فولکلور برای کودکان- لیسه خصوصی توحید هرات، ۱۳۸۷)؛بود نبود بودگار بود (افسانه های افغانستان برای کودکان و نوجوانان/ ۴ جلد- لیسه خصوصی توحید هرات، ۱۳۸۷)؛ از یادرفتن (رمان کوتاه- چشمه، ۱۳۸۶)؛ تاریخ تحلیلی داستان نویسی افغانستان: جلد اول (پژوهش- چشمه، ۱۳۸۸)؛ تو هیچ گپ نزن (مجموعه داستان- چشمه،۱۳۸۸)؛ناشاد (رمان- کابل: تاک،۱۳۸۹)؛ امضاها (گزینه داستان های کوتاه افغانستان در دو جلد- کابل: تاک، ۱۳۹۱)؛ داستان زنان افغانستان (گزینش و پژوهش- کابل: تاک،۱۳۹۱)؛ماه و ماهی (ادبیات کودک و نوجوان- سوئد: فردوسی، 1394)؛ پایان روز (رمان کوتاه-استلکهلم: بهار ۱۳۹۷)؛ بابا تاریکی (ادبیات کودک و نوجوان/دوزبانه فارسی و سویدی- استکهلم، 2016).
منابع:
http://yon.ir/7SsHz http://yon.ir/2kdV0 http://yon.ir/3D3ur http://yon.ir/99zCv