محمدحسن مظفر

[ویکی فقه] آل مظفر یکی از خاندان های مشهور نجف اشرف است که از نیمه قرن دوازدهم هجری در عراق ظهور کرد. این خانواده که ریشه های عمیقی در تاریخ علم و ادب و معرفت دارد، به جد اعلای خود، مظفر بن احمد بن علی بن حسین از آل علی- قبیله ای معروف که امروزه در محله العوالی مدینه منوره سکونت دارند، منسوب هستند. چهره های درخشان آل مظفر که هر کدام در فقه و حدیث، و علم و معرفت و ادب و فضیلت جایگاه والایی دارند، فراوان هستند که از آن جمله می توان، به شیخ محمدحسن مظفر اشاره کرد.
شیخ محمدحسن مظفر فرزند شیخ محمد مظفر در سال ۱۳۰۱ ق در نجف اشرف متولد شد. او تحت سرپرستی و رعایت پدر دانشمند و پرهیزکارش رشد و نمو کرد. ۲۱ ساله بود که پدرش درگذشت. محمدحسن در نزد شیخ محمد کاظم خراسانی، سید محمدکاظم طباطبایی یزدی، و شیخ علی بن باقر جواهری و شیخ الشریعه اصفهانی، فقه و اصول آموخت و از آقا بزرگ تهرانی و شیخ الشریعه اصفهانی اجازه روایت گرفت.پس از درگذشت سید کاظم طباطبایی یزدی، در سال ۱۳۳۷ ق به بحث، تدریس و تالیف در سطح خارج پرداخت. پس از وفات سید ابوالحسن اصفهانی در سال ۱۳۶۵ ق به عنوان یکی از مراجع بزرگ جهان اسلام ظهور کرد.
آثار
درر الفرائد در شرح قواعد الاحکام علامه حلی، دلائل الصدق، شرح القواعد، الافصاح عن احوال رجال الصحاح، شرح کفایة الاصول، رساله ای در فروع علم اجمالی، حاشیه بر عروة الوثقی سید محمد کاظم طباطبایی یزدی، وجیزة المسائل که رساله عملیه او است، دیوان شعر.
وفات
او سرانجام، پس از عمری سرشار از علم و عمل و تقوا و فضیلت در بیستم ربیع الاول ۱۳۷۵ ق در بیمارستان کرخ در بغداد درگذشت و در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
عناوین مرتبط
...

[ویکی فقه] آل مظفر یکی از خاندان های مشهور نجف اشرف است که از نیمه قرن دوازدهم هجری در عراق ظهور کرد. این خانواده که ریشه های عمیقی در تاریخ علم و ادب و معرفت دارد، به جد اعلای خود، مظفر بن احمد بن علی بن حسین از آل علی- قبیله ای معروف که امروزه در محله العوالی مدینه منوره سکونت دارند، منسوب هستند. چهره های درخشان آل مظفر که هر کدام در فقه و حدیث، و علم و معرفت و ادب و فضیلت جایگاه والایی دارند، فراوان هستند که از آن جمله می توان، به شیخ محمدحسن مظفر اشاره کرد.
شیخ محمدحسن مظفر فرزند شیخ محمد مظفر در سال ۱۳۰۱ ق در نجف اشرف متولد شد. او تحت سرپرستی و رعایت پدر دانشمند و پرهیزکارش رشد و نمو کرد. ۲۱ ساله بود که پدرش درگذشت. محمدحسن در نزد شیخ محمد کاظم خراسانی، سید محمدکاظم طباطبایی یزدی، و شیخ علی بن باقر جواهری و شیخ الشریعه اصفهانی، فقه و اصول آموخت و از آقا بزرگ تهرانی و شیخ الشریعه اصفهانی اجازه روایت گرفت. پس از درگذشت سید کاظم طباطبایی یزدی، در سال ۱۳۳۷ ق به بحث، تدریس و تالیف در سطح خارج پرداخت. پس از وفات سید ابوالحسن اصفهانی در سال ۱۳۶۵ ق به عنوان یکی از مراجع بزرگ جهان اسلام ظهور کرد.