محمدحسن محبی ( زادهٔ ۱۵ شهریور ۱۳۳۵ ) کشتی گیر بازنشسته، مربی کشتی آزاد ایرانی است که به عنوان مشاور عالی رئیس فدراسیون کشتی ایران فعالیت می کند. محبی سرمربی تیم ملی کشتی آزاد ایران در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۰۲ تهران بود که ایران به قهرمانی این دوره از مسابقات رسید. او برادر محمدحسین محبی دیگر قهرمان کشتی ایرانی است. در مسابقات قهرمانی جهان 1985 بوداپست، محبی در فینال مقابل ویلیام شر آمریکایی شکست خورد و مدال نقره را به دست آورد، اما مقامات تیم ایران مجبورش کردند از سکو کنار برود تا سرود و پرچم ایالات متحده آمریکا مورد توجه قرار نگیرند. هیئت اجرایی فیلا پس از اینکه اقدام محبی را بی احترامی به دیگر مدال آوران دانست، مدال او را از او گرفت. مدال نقره او به رولاند دوزیاک آلمانی رسید. این اقدام برای او صرف ضرر نبود و این این حرکت باعث خشنودی مقامات حاکمیتی وقت شده و جذب او به عنوان مشاور عالی فدراسیون کشتی ایران را رقم زد.
... [مشاهده متن کامل]
محبی در دوران فعالیت به عنوان کشتی گیر ۱۵ سال عضو تیم ملی کشتی آزاد ایران و ۱۰ سال کاپیتان این تیم بود که نایب قهرمان مسابقات قهرمانی جهان در سال ۱۹۸۵، برندهٔ مدال طلای بازی های آسیایی ۱۹۸۲ و قهرمان پنج دورهٔ مسابقات قهرمانی کشتی آسیا شد. دوران عضویت او در تیم ملی هم زمان با جنگ ایران و عراق بود که همین موضوع موجب شد ورزشکاران ایرانی از جمله محبی از شرکت در سه دورهٔ بازی های المپیک و پنج دورهٔ قهرمانی جهان خودداری کنند.
محمدحسن محبی در سال ۱۳۳۵ در محلهٔ فیض آباد در کرمانشاه به دنیا آمد. محبی یک مدال برنز قهرمانی جهان را در سال ۱۹۹۰ به دست آورد، در مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۸۵ بوداپست هم به دیدار فینال رسید و با شکست از ویلیام شر کشتی گیر آمریکایی به مدال نقره مسابقات رسید، اما به دستور مسئولین تیم ایران در هنگام برافراشته شدن پرچم آمریکا و پخش سرود ملی این کشور مدال خود را به زمین انداخته و از سکو پائین آمد. پس از آن عنوان نایب قهرمانی و مدال نقره به طور رسمی از او گرفته شد. اعتراض هایی که در پی این حرکت به کشتی گیران ایرانی شد موجب گشت تا ایران در دو دورهٔ بعدی مسابقات قهرمانی جهان در رقابت ها شرکت نکند.
محبی علاوه بر رقابت های قهرمانی متعدد جهان ( ۱۹۷۹، ۱۹۸۳، ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷ ) که به دلیل عدم حضور ایران از دست داد، از حضور در دو المپیک ۱۹۸۰ مسکو و ۱۹۸۴ لس آنجلس نیز، در حالی که در اوج آمادگی قرار داشت، به دلیل تحریم مسابقات محروم شد. در بازی های آسیائی سئول ۱۹۸۶ نیز شکست او در دیدار فینال از عبدالمجید کشتی گیر پاکستانی از حوادث غیرمنتظره مسابقات بود. محبی از قهرمانان کشتی پهلوانی ایران هم بود و دو بار پهلوان اول ایران شد. برادر او محمدحسین محبی نیز از کشتی گیران ملی پوش ایرانی بود.
... [مشاهده متن کامل]
محبی در دوران فعالیت به عنوان کشتی گیر ۱۵ سال عضو تیم ملی کشتی آزاد ایران و ۱۰ سال کاپیتان این تیم بود که نایب قهرمان مسابقات قهرمانی جهان در سال ۱۹۸۵، برندهٔ مدال طلای بازی های آسیایی ۱۹۸۲ و قهرمان پنج دورهٔ مسابقات قهرمانی کشتی آسیا شد. دوران عضویت او در تیم ملی هم زمان با جنگ ایران و عراق بود که همین موضوع موجب شد ورزشکاران ایرانی از جمله محبی از شرکت در سه دورهٔ بازی های المپیک و پنج دورهٔ قهرمانی جهان خودداری کنند.
محمدحسن محبی در سال ۱۳۳۵ در محلهٔ فیض آباد در کرمانشاه به دنیا آمد. محبی یک مدال برنز قهرمانی جهان را در سال ۱۹۹۰ به دست آورد، در مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۸۵ بوداپست هم به دیدار فینال رسید و با شکست از ویلیام شر کشتی گیر آمریکایی به مدال نقره مسابقات رسید، اما به دستور مسئولین تیم ایران در هنگام برافراشته شدن پرچم آمریکا و پخش سرود ملی این کشور مدال خود را به زمین انداخته و از سکو پائین آمد. پس از آن عنوان نایب قهرمانی و مدال نقره به طور رسمی از او گرفته شد. اعتراض هایی که در پی این حرکت به کشتی گیران ایرانی شد موجب گشت تا ایران در دو دورهٔ بعدی مسابقات قهرمانی جهان در رقابت ها شرکت نکند.
محبی علاوه بر رقابت های قهرمانی متعدد جهان ( ۱۹۷۹، ۱۹۸۳، ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷ ) که به دلیل عدم حضور ایران از دست داد، از حضور در دو المپیک ۱۹۸۰ مسکو و ۱۹۸۴ لس آنجلس نیز، در حالی که در اوج آمادگی قرار داشت، به دلیل تحریم مسابقات محروم شد. در بازی های آسیائی سئول ۱۹۸۶ نیز شکست او در دیدار فینال از عبدالمجید کشتی گیر پاکستانی از حوادث غیرمنتظره مسابقات بود. محبی از قهرمانان کشتی پهلوانی ایران هم بود و دو بار پهلوان اول ایران شد. برادر او محمدحسین محبی نیز از کشتی گیران ملی پوش ایرانی بود.
