محمدحسن شهسواری

(بیرجند، ۱۳۵۰)
نویسنده ی ایرانی. با رمان پاگرد (۱۳۸۳،نشر افق) در ادبیات ایران مطرح شد. داستان این کتاب مربوط به اتفاقات کوی دانشگاه است و ماجرای آدم هایی را روایت می کند که بدون آشنایی با یکدیگر، همگی در یک خانه پناه گرفته اند. شهسواری پس از آن مجموعه داستان تقدیم به چند داستان کوتاه(۱۳۸۶، نشر چشمه) و رمان شب ممکن(۱۳۸۸، نشر چشمه) را منتشر کرد. این رمان در پنج فصل و با استفاده از راویان متعدد نوشته شده است. در هر فصل، برخی از حقایق فرض شده در داستان نقض می شوند و این موضوع، همراه با پیچیدگی های فرمی موجود در داستان باعث شده تا برخی منتقدان شب ممکن را از نمونه های ادبیات پست مدرن در ایران بدانند.
شهسواری از سال ها پیش، کارگاه هایی با تمرکز بر رمان نویسی برگزار می کند و آثار بسیاری از شاگردانش توسط نشرهای مختلف کشور به چاپ رسیده اند. همچنین کتاب مفصلی با استفاده از این تجربیات در زمینه ی داستان نویسی نگاشته که با عنوان حرکت در مه (۱۳۹۵، نشر چشمه) منتشر شده است. از دیگر آثار اوست: شهربانو (۱۳۹۰، نشر چشمه)، وقتی دلی (۱۳۹۲،شهرستان ادب) و مرداد دیوانه (۱۳۹۶،نشر ققنوس).