محمدحسن بن عبدالرحمان براهویی

[ویکی فقه] براهویی، محمدحسن، نوه آقا علی خان و ملازم میرنصیرخان اول (۱۱۶۵ـ۱۲۰۹) می باشد.
پدر محمدحسن بن عبدالرحمان براهویی، عبدالرحمان، تا مدتی نایب الحکومه کچهی بود.
سرانجام براهویی
براهویی پس از تقرب یافتن نزد والیان ایالت، به وزارت برگزیده شد، اما چون میانه نصیرخان دوم (۱۲۵۶ـ۱۲۷۴) با او به هم خورد، خانِ قلات وی را به زندان انداخت و او در ۵ رمضان ۱۲۷۳ در آن جا درگذشت.
آثار براهویی
براهویی در علم و ادب و شعر و سخن نیز شهرت دارد.
به زبان های بلوچی ، براهویی و فارسی وارد بود و شعر می سرود، و پنج دیوان خطی از او در دست است که چهار تا به فارسی است و در پنجمی نیز اشعار فارسی یافت می شود.
مجموع اشعار فارسی او ۰۰۰، ۲۵ بیت است.
از کلیات اردوی براهویی چنین بر می آید که زبان اردو در نیمه اول قرن سیزدهم، تا حدودی، محل توجه امرای قلات بوده است.