محمد جواد مغنیه

[ویکی فقه] محمد جواد مغنیه، فرزند شیخ محمود در سال ۱۳۲۲ هـ . ق در روستای «طیردبا» لبنان به دنیا آمد. محمد جواد هنوز ۴ بهار را ندیده بود که مادرش را از دست داد. پدرش پس از مرگ همسرش که از سلاله پاک سادات بود، لبنان را به قصد عراق ترک کرد و محمد جواد در نجف، خط و حساب و زبان فارسی را آموخت.شیخ محمود که از علمای معروف لبنان بود، بعد از ۴ سال اقامت در نجف، به دعوت مردم منطقه عباسیه، به جبل عامل بازگشت.مردم عباسیه استقبال گرمی از وی نمودند و در ساختن خانه به او کمک کردند. پدر محمد جواد برای تکمیل سقف خانه از زرگری پول گرفت و خانه را گرو گذاشت، امّا اجل مهلت بازپرداخت وام را به آن بزرگوار نداد. او در سال ۱۳۳۴ هـ . ق به دیدار حق شتافت. چون زرگر خانه را تصرف کرده بود، محمد جواد همراه برادر کوچک خود به «طیردبا» بازگشت و برادر بزرگش، شیخ عبدالکریم سرپرستی آنان را برعهده گرفت. با کوچ شیخ عبدالکریم به نجف، روزهای سخت محمد جواد آغاز گردید؛ روزهایی که فقط نخود و فندق غذای او را تشکیل می داد. گاه ۳ روز می گذشت و چیزی برای خوردن پیدا نمی کرد. محمد جواد از همان کودکی تلاش کرد که روی پای خود بایستد، جوانان روستا برای کار به بیروت می رفتند و هر کس به فراخور خود حال خویش به کاری مشغول می شد. مغنیه نیز عازم بیروت شد، ولی چون جثه ای کوچک داشت و از انجام کارهای سنگین عاجز بود، دوستانش به او پیشنهاد کردند تا به کارهای سبکی مثل کتاب فروشی بپردازد. او نیز مدتی به دستفروشی پرداخت.
محمد جواد تشنه فراگیری دانش بود. او تصمیم گرفت برای تحصیل علم، به نجف برود. بدهی مالیاتی زمین های پدرش، سبب شد تا به او جواز خروج از لبنان را ندهند. او بدون جواز به راه افتاد و به کمک راننده نیکوکاری(راننده از ارمنی های اسکندریه بود که در لبنان اقامت داشت. مغنیه می نویسد: از آن زمان، حدود ۳۳ سال می گذرد و من هنوز هم سپاسگزار او هستم و هیچ گاه او را فراموش نخواهم کرد؛ چون احساس می کنم او اولین انسانی بود که برادر انسانی خود را دوست داشت.)وارد عراق شد و به خانه برادرش در نجف رفت.
تحصیل در نجف
محمد جواد پیش از رفتن به نجف، کتاب «اجرومیه» و مقداری از «قطر الندی» را خوانده بود. او «قطر الندی» را پیشبرادر خود تکمیل کرد ولی «اجرومیه» را نزد سید محمد سعید فضل الله دوباره خواند. وی هم چنین منطق، مطول و مقداری از اصول را نزد این عالم بزرگوار خواند. سید محمد سعید فضل الله او را دوست داشت و هنگامی که به او درس می داد هیچ نکته ای را فروگذار نمی کرد وتا زمانی که مطمئن نمی شد که محمد جواد درس را کامل فهمیده است؛ درس بعدی را شروع نمی کرد.محمد جواد جلد دوم کفایة الاصول و قسمتی از مکاسب را نزد آیة الله العظمی خوئی خواند. او جلد دوم کفایة الاصول را دوباره نزد مرحوم شیخ محمد حسین کربلائی خواند. محمد جواد حدود ۶ سال شاگرد مرحوم سید حسین حمامی بود.
اساتید
۱. آیه الله العظمی خوئی.۲. شیخ عبدالکریم مغنیه، برادر بزرگتر مغنیه (۱۳۱۱ ـ ۱۳۵۴ هـ . ق): وی مجتهد بود و کتاب القضا و کتاب الارث از آثار اوست ... . ۳. محمد سعید فضل الله (۱۳۱۶ ـ ۱۳۷۳ هـ . ق)۴. سید حسین حمامی (سید حسین بن علی بن هاشم حمّامی).۵. شیخ حسین کربلایی: مغنیه جلد دوم کفایة الاصول را نزد این عالم بزرگوار خوانده است.
بازگشت به لبنان
...

[ویکی شیعه] شیخ محمد جواد مُغْنیه(۱۳۳۲-۱۴۰۰ق) از عالمان و مفسران شیعه اهل لبنان در قرن چهاردهم قمری. او تحصیلاتش را در موطن خویش آغاز کرد و سپس به نجف رفت و در حضور استادانی چون سید ابوالقاسم خویی درس آموخت. او پس از بازگشت به لبنان، منصب قضاوت و ریاست دادگستری را عهده دار شد.
شیخ جواد مغنیه صاحب تألیفاتی در علوم اسلامی بوده و از جمله مفسرانی است که صاحب دو تفسیر الکاشف و المبین است. اندیشه های دینی و سیاسی مغنیه شخصیت او را متمایز ساخته است. نوگرایی در فقه و اجتهاد، تقریب مذاهب و وحدت اسلامی از جمله دیدگاه های اوست. او همچنین از انقلاب اسلامی ایران و رهبر آن تجلیل کرده است.
محمّد جواد مغنیه، در سال ۱۳۲۲ق در خانواده آل مغنیه که به فضل و دانش شهرت دارند، در قریه «طیردبا» از روستاهای جبل عامل به دنیا آمد. پدرش شیخ محمود از علمای معروف لبنان بود و مادرش نیز از سلاله سادات بود.