ملا محمد جعفر کرمانی ته باغ لـله ای ( ۱۲۴۱–۱۳۱۱ هجری قمری ) معروف به شیخ العلما که از بابیان نخستین و پیشنماز کرمانی بود و کرسی فقه و اصول داشت و در مسجد خود دفن شد. پسرش شیخ احمد روحی، نسبت دامادی صبح ازل را یافت. کرمانی از جمله گروندگان اولیه به بابیه و از نسل اول ازلیان بود.
... [مشاهده متن کامل]
وی بارها در دوره ناصرالدین شاه به اتهام بابی گری زندانی شد. کرمانی محبوبترین استاد میرزا آقا خان کرمانی بود.
ملا محمد جعفر، بعد از دعوی من یظهره الله از سوی میرزا حسینعلی نوری بهاءالله، از او تمکین نکرده و همچنان بر زعامت میرزا یحیی نوری صبح ازل که به عنوان جانشین باب شناخته می شد، تأکید نمود و به همراه چهار فرزندش شیخ مهدی بحرالعلوم، شیخ احمد روحی، شیخ محمود افضل الملک و شیخ ابوالقاسم روحی، همچنان بر اعتقاد بابی خویش پابرجا ماند.
ملاجعفر کرمانی و پسرش شیخ احمد روحی از مخالفین شدید بهاءالله بودند. گفته شده ملاجعفر کرمانی و شیخ احمد روحی بهاییان کرمان را آزار می دادند و به این دلیل بهاءالله از آنان متنفر بود و به وی لقب «جعفر کذاب» داده بود.
ادوارد براون در کتاب انقلاب ایران ملا محمد جعفر کرمانی را «مردی حکیم و بزرگواری بنام و یکی از پیشوایان دیرین نهضت آزادی ایران» خوانده و نوشته است که خان باباخان حاکم کرمان در ابتدای سلطنت ناصرالدین شاه کرمانی را به اتهام بابی گری یک ماه زندانی کرد و با میانجیگری حاج سید جواد امام جمعه کرمان آزاد شد. در دوره حکومت مرتضی قلی خان وکیل الملک ثانی بر کرمان او مجبور به مهاجرت به مشهد شد. کرمانی و پدرش محمد ابتدا به شیخیه گرویدند و تا ظهور میرزاعلی محمد شیرازی معروف به باب، بر همان عقیده بودند. ملا محمد جعفر پس از ملاقات با ملا صادق مقدس خراسانی و حاج محمد علی قدوس که از سوی باب به کرمان آمده بودند به بابیه پیوست. او به اقدامات انقلابی بابیه گرایش نداشت و جایگاه روحانیت اسلامی خود را حفظ کرد. پس از کشته شدن باب، او و چهار فرزندش به جریان ازلی پیوستند.
میرزا احمد مشرف کرمانی که عزیه نوری ( خواهر ازلی بهاءالله ) در کتاب تنبیه النائمین او را ( شحص عظیم الشأن ) خوانده و به شاگردی اش نزد ملا محمد جعفر کرمانی اشاره کرده است و ناشر کتاب تنبیه النائمین نیز او را به عنوان یکی از ( فضلاء و آزادی خواهان بنام بابی ) یاد کرده نیز جزو مقابله کننندگان با بهائیت بوده و در رساله ای که در رد میرزا حسینعلی نوری نوشته، از او، پیوسته با عنوان ( نفس مدعی ) یاد کرده است و بهاءالله نیز او را ( رایحهٔ منتنهٔ کریهه ) خواند.
... [مشاهده متن کامل]
وی بارها در دوره ناصرالدین شاه به اتهام بابی گری زندانی شد. کرمانی محبوبترین استاد میرزا آقا خان کرمانی بود.
ملا محمد جعفر، بعد از دعوی من یظهره الله از سوی میرزا حسینعلی نوری بهاءالله، از او تمکین نکرده و همچنان بر زعامت میرزا یحیی نوری صبح ازل که به عنوان جانشین باب شناخته می شد، تأکید نمود و به همراه چهار فرزندش شیخ مهدی بحرالعلوم، شیخ احمد روحی، شیخ محمود افضل الملک و شیخ ابوالقاسم روحی، همچنان بر اعتقاد بابی خویش پابرجا ماند.
ملاجعفر کرمانی و پسرش شیخ احمد روحی از مخالفین شدید بهاءالله بودند. گفته شده ملاجعفر کرمانی و شیخ احمد روحی بهاییان کرمان را آزار می دادند و به این دلیل بهاءالله از آنان متنفر بود و به وی لقب «جعفر کذاب» داده بود.
ادوارد براون در کتاب انقلاب ایران ملا محمد جعفر کرمانی را «مردی حکیم و بزرگواری بنام و یکی از پیشوایان دیرین نهضت آزادی ایران» خوانده و نوشته است که خان باباخان حاکم کرمان در ابتدای سلطنت ناصرالدین شاه کرمانی را به اتهام بابی گری یک ماه زندانی کرد و با میانجیگری حاج سید جواد امام جمعه کرمان آزاد شد. در دوره حکومت مرتضی قلی خان وکیل الملک ثانی بر کرمان او مجبور به مهاجرت به مشهد شد. کرمانی و پدرش محمد ابتدا به شیخیه گرویدند و تا ظهور میرزاعلی محمد شیرازی معروف به باب، بر همان عقیده بودند. ملا محمد جعفر پس از ملاقات با ملا صادق مقدس خراسانی و حاج محمد علی قدوس که از سوی باب به کرمان آمده بودند به بابیه پیوست. او به اقدامات انقلابی بابیه گرایش نداشت و جایگاه روحانیت اسلامی خود را حفظ کرد. پس از کشته شدن باب، او و چهار فرزندش به جریان ازلی پیوستند.
میرزا احمد مشرف کرمانی که عزیه نوری ( خواهر ازلی بهاءالله ) در کتاب تنبیه النائمین او را ( شحص عظیم الشأن ) خوانده و به شاگردی اش نزد ملا محمد جعفر کرمانی اشاره کرده است و ناشر کتاب تنبیه النائمین نیز او را به عنوان یکی از ( فضلاء و آزادی خواهان بنام بابی ) یاد کرده نیز جزو مقابله کننندگان با بهائیت بوده و در رساله ای که در رد میرزا حسینعلی نوری نوشته، از او، پیوسته با عنوان ( نفس مدعی ) یاد کرده است و بهاءالله نیز او را ( رایحهٔ منتنهٔ کریهه ) خواند.
