محمدباقر حائری مازندرانی ( زادهٔ ۱۲۶۳ خورشیدی در رستمکلا – درگذشتهٔ ۱۳۴۷ در تهران ) معروف به آیت الله زادهٔ مازندرانی حقوقدان برجسته و استاد دانشگاه تهران بود.
محمدباقر حائری مازندرانی پسر شیخ محمدحسین حائری مازندرانی و نوهٔ زین العابدین حائری مازندرانی بود.
... [مشاهده متن کامل]
تحصیلات خود را نزد شیخ صالح مازندرانی آغاز کرد و چون شیخ صالح عزم کربلا کرد، به دنبال او با پای پیاده به کربلا رفت. در آنجا علاوه بر شیخ صالح، از محضر آخوند خراسانی نیز بهره مند شد و پس از بیست سال تحصیل مستمر به درجهٔ اجتهاد رسید.
پس از بازگشت به ایران به عنوان قاضی مشغول به کار شد، پس از چندی به تدریس حقوق و فقه اسلامی در دانشکدهٔ حقوق تهران دعوت شد و همزمان رسالهٔ دکتری خود را به عنوان «ازدواج و طلاق در حقوق اسلام و حقوق تطبیقی سایر ادیان» تألیف کرد. پس از مدتی به عضویت دیوان عالی تمیز ( دیوان عالی کشور ) گماشته شد و سپس به ریاست هیئت نظارت بر شورای ثبت اسناد و املاک رسید.
وجههٔ برجستهٔ آیت الله زادهٔ مازندرانی، فعالیت های دانشگاهی و تألیفات او بود. او سال ها از استادان دانشکدهٔ معقول و منقول ( الهیات ) بود. کلاس های او در این دانشکده مملو از علاقه مندان و شاگردان بود و بارها از دانشگاه الازهر از او دربارهٔ مسائل فقهی نظرخواهی شد.
ابن الشیخ، عموی آیت الله زاده حقوقدانی برجسته و مدتی رئیس دیوان عالی تمیز بود و آیت الله زاده دختر او خدیجه حائری را به همسری گرفت و صاحب چندین فرزند شد ( و بعد از مدتی پسر ابن الشیخ، عبدالامیر رشیدی حائری نیز با خواهر آیت الله زاده ازدواج کرد ) . پروفسور دانا حائری که استاد دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه شیراز بود و طوسی حائری «همسر دوم احمد شاملو»که مترجم برجستهٔ زبان فرانسوی و اولین زنی بود که در «رادیوی ملی ایران» گوینده شد، از فرزندان آیت الله زادهٔ مازندرانی بودند.
محمدباقر حائری مازندرانی پسر شیخ محمدحسین حائری مازندرانی و نوهٔ زین العابدین حائری مازندرانی بود.
... [مشاهده متن کامل]
تحصیلات خود را نزد شیخ صالح مازندرانی آغاز کرد و چون شیخ صالح عزم کربلا کرد، به دنبال او با پای پیاده به کربلا رفت. در آنجا علاوه بر شیخ صالح، از محضر آخوند خراسانی نیز بهره مند شد و پس از بیست سال تحصیل مستمر به درجهٔ اجتهاد رسید.
پس از بازگشت به ایران به عنوان قاضی مشغول به کار شد، پس از چندی به تدریس حقوق و فقه اسلامی در دانشکدهٔ حقوق تهران دعوت شد و همزمان رسالهٔ دکتری خود را به عنوان «ازدواج و طلاق در حقوق اسلام و حقوق تطبیقی سایر ادیان» تألیف کرد. پس از مدتی به عضویت دیوان عالی تمیز ( دیوان عالی کشور ) گماشته شد و سپس به ریاست هیئت نظارت بر شورای ثبت اسناد و املاک رسید.
وجههٔ برجستهٔ آیت الله زادهٔ مازندرانی، فعالیت های دانشگاهی و تألیفات او بود. او سال ها از استادان دانشکدهٔ معقول و منقول ( الهیات ) بود. کلاس های او در این دانشکده مملو از علاقه مندان و شاگردان بود و بارها از دانشگاه الازهر از او دربارهٔ مسائل فقهی نظرخواهی شد.
ابن الشیخ، عموی آیت الله زاده حقوقدانی برجسته و مدتی رئیس دیوان عالی تمیز بود و آیت الله زاده دختر او خدیجه حائری را به همسری گرفت و صاحب چندین فرزند شد ( و بعد از مدتی پسر ابن الشیخ، عبدالامیر رشیدی حائری نیز با خواهر آیت الله زاده ازدواج کرد ) . پروفسور دانا حائری که استاد دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه شیراز بود و طوسی حائری «همسر دوم احمد شاملو»که مترجم برجستهٔ زبان فرانسوی و اولین زنی بود که در «رادیوی ملی ایران» گوینده شد، از فرزندان آیت الله زادهٔ مازندرانی بودند.
