محمد چرم شیر ( زاده ۲۱ شهریور ۱۳۳۹ تهران ) نمایشنامه نویس، دراماتورژ و مدرس تئاتر است. او دانش آموختهٔ ادبیات نمایشی در دانشگاه تهران است. ۵۴ نمایشنامهٔ چاپ شده و تعداد زیادی نمایشنامهٔ چاپ نشده دارد. نمایشنامه هایش به زبان انگلیسی، آلمانی و فرانسوی ترجمه و در کشورهای ایران، آلمان، انگلستان، فرانسه، ایتالیا، امریکا، هند و بنگلادش اجرا شده اند.
... [مشاهده متن کامل]
محمد چرم شیر در سال ۱۳۳۹ در تهران به دنیا آمد و پس از گذراندن دوران متوسطه در سال ۱۳۵۸ وارد دانشکده هنرهای دراماتیک تهران شد و در رشته ادبیات نمایشی مشغول به تحصیل شد.
دوران تحصیل در دانشگاه برای او چندان آرام نگذشت، و هم زمان شد با جریان انقلاب در سال ۱۳۵۷ و تغییر سیاست گذاری های دانشگاهی و انقلاب فرهنگی در ایران، و تعطیلی دانشگاه ها؛ بنابراین او در سال ۱۳۶۶ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. او که شغل اصلی اش معلمی بود، خود در راه فراگیری تئاتر، مانند دانش آموزی به دنبال آموختن این هنر بود.
"خداحافظ" نخستین نمایشنامه چرمشیر بود که او را به جامعه تئاتر معرفی کرد. این نمایش در سال ۱۳۶۴ در دانشگاه اجرا شد و سپس آذر ۶۶ توسط حسین جعفری در تالار قشقایی بر روی صحنه رفت و در همان سال نمایشنامه ای دیگر از او "مسیح هرگز نخواهد گریست" را مرحوم جمشید اسماعیل خانی در تالار چهارسو به صحنه برد و چرمشیر برای اولین بار به صورت جدی مطرح شد.
تا سال ۱۳۷۰ کارگردانان مختلفی آثار این نمایشنامه نویس را به صحنه بردند. کارگردانانی مانند حسین عاطفی، قاسم زارع، علی امیدوار و… در همین سال بود که این نمایشنامه نویس برای نخستین بار با عضویت در گروه تئاتر بازی «آتیلا پسیانی» تجربه کار گروهی را نیز تجربه کرد.
محمد چرمشیر هرچند به خاطر نگارش خاص خود توانست خیلی سریع جایگاه ویژه ای در تئاتر ایران پیدا کند؛ اما او را باید به عنوان پرکارترین و پراثر نمایشنامه نویس ایرانی هم معرفی کرد. صدها نمایشنامه، داستان و فیلمنامه نوشته که برخی حتی به چاپ هم نرسیده است.
محمد چرمشیر بیش از صد نمایشنامه نوشته است. وی پنجاه و چهار نمایشنامهٔ چاپ شده دارد و نمایشنامه هایش به زبان های انگلیسی آلمانی و فرانسوی ترجمه و در کشورهای ایران، آلمان، انگلستان، فرانسه، سوئد، ایتالیا و آمریکا اجرا شده اند. همچنین هنرمندان تئاتری شاخصی در ایران متن های او را کارگردانی کرده و به روی صحنه برده اند. از جمله می توان به آتیلا پسیانی اشاره کرد که در سال ۱۳۷۰ در دهمین جشنواره تئاتر فجر واقعه خوانی جهاز جادو را در کنار آثاری نظیر سایه ماه به کارگردانی انوشیروان ارجمند، مرگ یزدگرد به نویسندگی بهرام بیضایی و کارگردانی گلاب آدینه، دلدار به نویسندگی و کارگردانی حسین نوری و مال کنون به نویسندگی و کارگردانی مریم معترف و عزت الله مهرآوران به روی صحنه برده است. چند نمایشنامه او عبارت است از:
... [مشاهده متن کامل]
محمد چرم شیر در سال ۱۳۳۹ در تهران به دنیا آمد و پس از گذراندن دوران متوسطه در سال ۱۳۵۸ وارد دانشکده هنرهای دراماتیک تهران شد و در رشته ادبیات نمایشی مشغول به تحصیل شد.
دوران تحصیل در دانشگاه برای او چندان آرام نگذشت، و هم زمان شد با جریان انقلاب در سال ۱۳۵۷ و تغییر سیاست گذاری های دانشگاهی و انقلاب فرهنگی در ایران، و تعطیلی دانشگاه ها؛ بنابراین او در سال ۱۳۶۶ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. او که شغل اصلی اش معلمی بود، خود در راه فراگیری تئاتر، مانند دانش آموزی به دنبال آموختن این هنر بود.
"خداحافظ" نخستین نمایشنامه چرمشیر بود که او را به جامعه تئاتر معرفی کرد. این نمایش در سال ۱۳۶۴ در دانشگاه اجرا شد و سپس آذر ۶۶ توسط حسین جعفری در تالار قشقایی بر روی صحنه رفت و در همان سال نمایشنامه ای دیگر از او "مسیح هرگز نخواهد گریست" را مرحوم جمشید اسماعیل خانی در تالار چهارسو به صحنه برد و چرمشیر برای اولین بار به صورت جدی مطرح شد.
تا سال ۱۳۷۰ کارگردانان مختلفی آثار این نمایشنامه نویس را به صحنه بردند. کارگردانانی مانند حسین عاطفی، قاسم زارع، علی امیدوار و… در همین سال بود که این نمایشنامه نویس برای نخستین بار با عضویت در گروه تئاتر بازی «آتیلا پسیانی» تجربه کار گروهی را نیز تجربه کرد.
محمد چرمشیر هرچند به خاطر نگارش خاص خود توانست خیلی سریع جایگاه ویژه ای در تئاتر ایران پیدا کند؛ اما او را باید به عنوان پرکارترین و پراثر نمایشنامه نویس ایرانی هم معرفی کرد. صدها نمایشنامه، داستان و فیلمنامه نوشته که برخی حتی به چاپ هم نرسیده است.
محمد چرمشیر بیش از صد نمایشنامه نوشته است. وی پنجاه و چهار نمایشنامهٔ چاپ شده دارد و نمایشنامه هایش به زبان های انگلیسی آلمانی و فرانسوی ترجمه و در کشورهای ایران، آلمان، انگلستان، فرانسه، سوئد، ایتالیا و آمریکا اجرا شده اند. همچنین هنرمندان تئاتری شاخصی در ایران متن های او را کارگردانی کرده و به روی صحنه برده اند. از جمله می توان به آتیلا پسیانی اشاره کرد که در سال ۱۳۷۰ در دهمین جشنواره تئاتر فجر واقعه خوانی جهاز جادو را در کنار آثاری نظیر سایه ماه به کارگردانی انوشیروان ارجمند، مرگ یزدگرد به نویسندگی بهرام بیضایی و کارگردانی گلاب آدینه، دلدار به نویسندگی و کارگردانی حسین نوری و مال کنون به نویسندگی و کارگردانی مریم معترف و عزت الله مهرآوران به روی صحنه برده است. چند نمایشنامه او عبارت است از: