محمد نوژه ( زاده ۸ فروردین ۱۳۲۴ در تهران – درگذشته ۲۵ مرداد ۱۳۵۸ در پاوه - کرمانشاه ) سرگرد خلبان اف - ۴ فانتوم ۲ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود. پایگاه سوم شکاری همدان به یاد او پایگاه هوایی شهید نوژه نام گذاری شده است.
... [مشاهده متن کامل]
عمده سرشناسی او فعالیت تأثیرگذار در فرماندهی گردان ۳۱ شکاری، شرکت در عملیات نبرد پاوه و نحوه درگذشت او است. همچنین کودتای نقاب که بعدها به نام کودتای نوژه معروف شد. عملیاتی که قرار بود از پایگاهی هوایی به نام وی یک سال پس از درگذشتش انجام شود که به شکست انجامید.
نوژه در تهران به دنیا آمد. او پس از اخذ دیپلم ریاضی وارد دانشگاه افسری و سپس به عنوان سهمیه نیروی هوایی شاهنشاهی ایران، به دانشکده خلبانی این نیرو منتقل گردید. او با درجه ستوان دومی به آمریکا اعزام شد و پس از طی دوره های تکمیلی پرواز و گذراندن دوره سامانه کنترل اسلحه و پرواز با هواپیماهای سسنا تی - ۴۱ مسکالرو، تی - ۶ تگزان، سسنا تی - ۳۷ تویت و نورثروپ تی - ۳۸ تالون به مدت ۵۵ هفته و دریافت نشان خلبانی در تاریخ ۲۰ مرداد ۱۳۵۱ به ایران بازگشت و همزمان به عنوان خلبان اف - ۴ فانتوم ۲ نیروی هوایی شاهنشاهی ایران آغاز خدمت کرد. او همچنین افسر سامانه های کنترل اسلحه گردان ۱۰۱ شکاری، رئیس شعبه عملیات مشترک، معاونت عملیات پایگاه ششم شکاری بوشهر و در آخر فرماندهی گردان ۳۱ شکاری پایگاه سوم را بر عهده داشته است.
طی شورش ۱۳۵۹–۱۳۵۷ کردها در ایران، او در ۲۵ مرداد ۱۳۵۸ در عملیاتی برای کمک به مصطفی چمران و به جهت پشتیبانی از بالگردهای هوانیروز ارتش و ستون اعزامی کرمانشاه، به همراه ستوان یکم خلبان بشیر موسوی ( کابین عقب ) عازم پاوه در استان کرمانشاه می شود. پس از پایان موفق عملیات، در حین انجام گشت زنی هوایی در ارتفاع پائین، جنگنده وی مورد اصابت آتش بار مهاجمان مسلّح طرفدار حزب دموکرات کردستان و کومله و گروهی از عشایر قرار گرفت و از کنترل خارج شد. درحالی که دست راست نوژه در اثر اصابت گلوله به درون کابین قطع شده بود، هیچ کدام از خلبانان فرصت اجکت را نیافتند و با برخورد هواپیما به یکی از قلل کوه شاهو در نزدیکی ارتفاعات شهر پاوه هر ۲ کشته شدند.
... [مشاهده متن کامل]
عمده سرشناسی او فعالیت تأثیرگذار در فرماندهی گردان ۳۱ شکاری، شرکت در عملیات نبرد پاوه و نحوه درگذشت او است. همچنین کودتای نقاب که بعدها به نام کودتای نوژه معروف شد. عملیاتی که قرار بود از پایگاهی هوایی به نام وی یک سال پس از درگذشتش انجام شود که به شکست انجامید.
نوژه در تهران به دنیا آمد. او پس از اخذ دیپلم ریاضی وارد دانشگاه افسری و سپس به عنوان سهمیه نیروی هوایی شاهنشاهی ایران، به دانشکده خلبانی این نیرو منتقل گردید. او با درجه ستوان دومی به آمریکا اعزام شد و پس از طی دوره های تکمیلی پرواز و گذراندن دوره سامانه کنترل اسلحه و پرواز با هواپیماهای سسنا تی - ۴۱ مسکالرو، تی - ۶ تگزان، سسنا تی - ۳۷ تویت و نورثروپ تی - ۳۸ تالون به مدت ۵۵ هفته و دریافت نشان خلبانی در تاریخ ۲۰ مرداد ۱۳۵۱ به ایران بازگشت و همزمان به عنوان خلبان اف - ۴ فانتوم ۲ نیروی هوایی شاهنشاهی ایران آغاز خدمت کرد. او همچنین افسر سامانه های کنترل اسلحه گردان ۱۰۱ شکاری، رئیس شعبه عملیات مشترک، معاونت عملیات پایگاه ششم شکاری بوشهر و در آخر فرماندهی گردان ۳۱ شکاری پایگاه سوم را بر عهده داشته است.
طی شورش ۱۳۵۹–۱۳۵۷ کردها در ایران، او در ۲۵ مرداد ۱۳۵۸ در عملیاتی برای کمک به مصطفی چمران و به جهت پشتیبانی از بالگردهای هوانیروز ارتش و ستون اعزامی کرمانشاه، به همراه ستوان یکم خلبان بشیر موسوی ( کابین عقب ) عازم پاوه در استان کرمانشاه می شود. پس از پایان موفق عملیات، در حین انجام گشت زنی هوایی در ارتفاع پائین، جنگنده وی مورد اصابت آتش بار مهاجمان مسلّح طرفدار حزب دموکرات کردستان و کومله و گروهی از عشایر قرار گرفت و از کنترل خارج شد. درحالی که دست راست نوژه در اثر اصابت گلوله به درون کابین قطع شده بود، هیچ کدام از خلبانان فرصت اجکت را نیافتند و با برخورد هواپیما به یکی از قلل کوه شاهو در نزدیکی ارتفاعات شهر پاوه هر ۲ کشته شدند.
