محمد نصیری سرشت ( زادهٔ ۹ مرداد ۱۳۲۴ ) وزنه بردار پیشین ایرانی می باشد. وی مجموعاً با ۶ طلای جهان و المپیک شامل پنج بار قهرمانی جهان و یک بار قهرمانی در بازیهای المپیک، پر افتخارترین وزنه بردار ایران و یکی از مشاهیر وزنه برداری جهان است. او در بازی های المپیک ۱۹۶۴، ۱۹۶۸، ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ شرکت کرد و سه نشان شامل یک طلا، یک نقره و یک برنز این بازی ها را به دست آورد. وی علاوه بر پنج مدال طلای جهان، یک مدال نقره و سه مدال برنز رقابت های قهرمانی جهان را نیز دارد. او سه نشان طلای بازی های آسیایی در سال های ۱۹۶۶، ۱۹۷۰ و ۱۹۷۴ را در کارنامه دارد. او ۱۵ رکورد جهانی را شامل ۱۰ رکورد در دوضرب، ۳ رکورد در پرس و ۲ رکورد در مجموع به نام خود ثبت کرد. در سال ۱۹۹۵ وی به تالار مشاهیر فدراسیون بین المللی وزنه برداری راه یافت.
... [مشاهده متن کامل]
نصیری در ۱۳ سالگی وزنه برداری را آغاز کرد. وی بیشتر در دستهٔ وزنی ۵۶ کیلوگرم شرکت می کرد، اما برای مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۷۳ در هاوانا، وزن بدن خود را به ۵۲ کیلوگرم کاهش داد و چون ۱۰۰ گرم اضافه وزن داشت و فرصتی برای کاهش نداشت. مجبور شد برای این کار موی سر و ابرو خود را بتراشید. وی در هاوانا در یک روز، چهار رکورد جهانی را به ثبت رساند. او تا پایان دوران فعالیت حرفه ای خود در دستهٔ ۵۲ کیلوگرم در رقابت ها شرکت کرد.
محمد نصیری سرشت ۹ مرداد ۱۳۲۴ در در محله «صابون پز خانه» تهران به دنیا آمد. پدر و مادرش او را به پرورشگاه امین آباد سپردند و مدتی بعد پدرش فوت کرد، اما مادر و خواهرش، به ویژه پس از شهرت اش با او در ارتباط بودند. وی در سنین نوجوانی فعالیت ورزشی را در ژیمناستیک آغاز کرد و در این دوران قهرمان آموزشگاه های ایران شد. او سپس با تشویق خانمی به نام بهار که او را در پرورشگاه بزرگ کرد به سمت وزنه برداری رفت و در این ورزش به فعالیت خود ادامه داد. زمانی که از پرورشگاه بیرون آمد، به باشگاه کیان پیش برادرخوانده اش، رسول ملک نیا رفت و در این باشگاه هم کار می کرد و هم ورزش.
نصیری در سال های ابتدایی انقلاب اسلامی با هماهنگی احمد خمینی به دیدار خمینی رفت. محمد نصیری از بوسیدن جسورانه صورت و محاسن خمینی در آن دیدار، به عنوان شیرین ترین خاطره زندگی اش یاد می کند و می گوید: «بعد از آن بود که هرکسی در هر کجای ایران من را می دید یاد امام می افتاد». خمینی خطاب به نصیری به شوخی گفت: «تو که قهرمان دنیایی، چرا این قدر کوچولویی . »
... [مشاهده متن کامل]
نصیری در ۱۳ سالگی وزنه برداری را آغاز کرد. وی بیشتر در دستهٔ وزنی ۵۶ کیلوگرم شرکت می کرد، اما برای مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۷۳ در هاوانا، وزن بدن خود را به ۵۲ کیلوگرم کاهش داد و چون ۱۰۰ گرم اضافه وزن داشت و فرصتی برای کاهش نداشت. مجبور شد برای این کار موی سر و ابرو خود را بتراشید. وی در هاوانا در یک روز، چهار رکورد جهانی را به ثبت رساند. او تا پایان دوران فعالیت حرفه ای خود در دستهٔ ۵۲ کیلوگرم در رقابت ها شرکت کرد.
محمد نصیری سرشت ۹ مرداد ۱۳۲۴ در در محله «صابون پز خانه» تهران به دنیا آمد. پدر و مادرش او را به پرورشگاه امین آباد سپردند و مدتی بعد پدرش فوت کرد، اما مادر و خواهرش، به ویژه پس از شهرت اش با او در ارتباط بودند. وی در سنین نوجوانی فعالیت ورزشی را در ژیمناستیک آغاز کرد و در این دوران قهرمان آموزشگاه های ایران شد. او سپس با تشویق خانمی به نام بهار که او را در پرورشگاه بزرگ کرد به سمت وزنه برداری رفت و در این ورزش به فعالیت خود ادامه داد. زمانی که از پرورشگاه بیرون آمد، به باشگاه کیان پیش برادرخوانده اش، رسول ملک نیا رفت و در این باشگاه هم کار می کرد و هم ورزش.
نصیری در سال های ابتدایی انقلاب اسلامی با هماهنگی احمد خمینی به دیدار خمینی رفت. محمد نصیری از بوسیدن جسورانه صورت و محاسن خمینی در آن دیدار، به عنوان شیرین ترین خاطره زندگی اش یاد می کند و می گوید: «بعد از آن بود که هرکسی در هر کجای ایران من را می دید یاد امام می افتاد». خمینی خطاب به نصیری به شوخی گفت: «تو که قهرمان دنیایی، چرا این قدر کوچولویی . »
