محمد مارمادوک پیکتال ( به انگلیسی: Marmaduke Pickthall ) ( ۱۸۷۵ - ۱۹۳۶ ) اسلام شناس و یکی از اولین مترجمین قرآن به زبان انگلیسی است.
او در سال ۱۸۷۵ میلادی در یک خانواده مسیحی در یکی از روستاهای انگلستان به دنیا آمد. پدر و پدربزرگ وی هر دو کشیش بودند و خود او نیز تحت نظر آنان آموزش های مقدماتی مسیحیت را دیده بود. او در کودکی در مدرسه کشیش های مسیحی چیلز فورد تحصیل کرد. پس از فوت پدرش در ۱۸۸۱ میلادی به همراه مادرش به شهرکی در نزدیکی لندن مهاجرت کرد. آموزش ابتدایی او در سالهای ۱۸۸۹ تا ۱۸۹۰ میلادی در هاروهیل بود.
... [مشاهده متن کامل]
او برای تقویت زبان ایتالیایی و فرانسوی مدتی به فلورانس و نوشاتل رفت. سپس مادرش برای آشنایی با ادیان مختلف، او را به فلسطین فرستاد. در آنجا با زبان عربی آشنا شد، و زبان و ادبیات عربی را فراگرفت. در آنجا با مسلمانان زیادی آشنا شد و با آن ها به سفر و سیاحت در لبنان و سوریه پرداخت. در همان سال ها در حالیکه او ۲۰ ساله بود، وزارت امور خارجه انگلستان پیشنهاد سرکنسولی شهر حیفا را به او داد، اما پس از مدتی او از این کار منصرف شد.
او در طول اقامتش در فلسطین، علاقه مند به اسلام شد و در یکی از سفرهایش به سوریه نزد امام جماعت، مسجد جامع اموی دمشق رفت و به دین اسلام گروید. پس از بازگشت از فلسطین در سپتامبر ۱۸۹۶ میلادی، با ماریل اسمیت ازدواج کرد و در همان سال نویسندگی را آغاز کرد. داستان های کوتاه و بلند او در خلال سال های ۱۹۰۳ تا ۱۹۲۱ میلادی شهرت نسبی برای او به همراه آورد. کتاب «قصه های مرد ماهی گیر» که در سال ۱۹۰۳ منتشر شد، شهرت بسیار خوبی برای وی به همراه داشت.
قبل از شروع جنگ جهانی اول در انگلستان، پیکتال به ترکیه رفت و در آنجا شاهد توطئه ابرقدرت ها برای نابودی امپراتوری عثمانی بود. او در آن کشور «انجمن دوستی بریتانیا و ترکیه» را تشکیل داد و در ماه اوت ۱۹۱۴، هنگامی که انگلستان به طور رسمی به ترکیه اعلام جنگ کرد، بی طرفی خود و سازمانش را اعلام کرد. از همین زمان اعتراضش را علیه سیاست های استعمارگونهٔ بریتانیا و فرانسه آغاز کرد و به شدت با «موافقت نامه Sykes - picot» که در سال ۱۹۱۶ میلادی بین فرانسه و بریتانیا به امضا رسید مخالفت نمود. بر اساس این موافقت نامه و پس از شکست امپراتوری عثمانی، سرزمین های عربی که از خلافت عثمانی جدا شدند، به حوزه نفوذ دو کشور فرانسه و بریتانیا تبدیل شدند. به دلیل همین مخالفت ها بود که مارک سیکس وزیر خارجه وقت بریتانیا برایش نوشت: «برای شما شایسته نیست که با دشمن امپراتوری ( بریتانیا ) طرح دوستی بریزید».
او در سال ۱۸۷۵ میلادی در یک خانواده مسیحی در یکی از روستاهای انگلستان به دنیا آمد. پدر و پدربزرگ وی هر دو کشیش بودند و خود او نیز تحت نظر آنان آموزش های مقدماتی مسیحیت را دیده بود. او در کودکی در مدرسه کشیش های مسیحی چیلز فورد تحصیل کرد. پس از فوت پدرش در ۱۸۸۱ میلادی به همراه مادرش به شهرکی در نزدیکی لندن مهاجرت کرد. آموزش ابتدایی او در سالهای ۱۸۸۹ تا ۱۸۹۰ میلادی در هاروهیل بود.
... [مشاهده متن کامل]
او برای تقویت زبان ایتالیایی و فرانسوی مدتی به فلورانس و نوشاتل رفت. سپس مادرش برای آشنایی با ادیان مختلف، او را به فلسطین فرستاد. در آنجا با زبان عربی آشنا شد، و زبان و ادبیات عربی را فراگرفت. در آنجا با مسلمانان زیادی آشنا شد و با آن ها به سفر و سیاحت در لبنان و سوریه پرداخت. در همان سال ها در حالیکه او ۲۰ ساله بود، وزارت امور خارجه انگلستان پیشنهاد سرکنسولی شهر حیفا را به او داد، اما پس از مدتی او از این کار منصرف شد.
او در طول اقامتش در فلسطین، علاقه مند به اسلام شد و در یکی از سفرهایش به سوریه نزد امام جماعت، مسجد جامع اموی دمشق رفت و به دین اسلام گروید. پس از بازگشت از فلسطین در سپتامبر ۱۸۹۶ میلادی، با ماریل اسمیت ازدواج کرد و در همان سال نویسندگی را آغاز کرد. داستان های کوتاه و بلند او در خلال سال های ۱۹۰۳ تا ۱۹۲۱ میلادی شهرت نسبی برای او به همراه آورد. کتاب «قصه های مرد ماهی گیر» که در سال ۱۹۰۳ منتشر شد، شهرت بسیار خوبی برای وی به همراه داشت.
قبل از شروع جنگ جهانی اول در انگلستان، پیکتال به ترکیه رفت و در آنجا شاهد توطئه ابرقدرت ها برای نابودی امپراتوری عثمانی بود. او در آن کشور «انجمن دوستی بریتانیا و ترکیه» را تشکیل داد و در ماه اوت ۱۹۱۴، هنگامی که انگلستان به طور رسمی به ترکیه اعلام جنگ کرد، بی طرفی خود و سازمانش را اعلام کرد. از همین زمان اعتراضش را علیه سیاست های استعمارگونهٔ بریتانیا و فرانسه آغاز کرد و به شدت با «موافقت نامه Sykes - picot» که در سال ۱۹۱۶ میلادی بین فرانسه و بریتانیا به امضا رسید مخالفت نمود. بر اساس این موافقت نامه و پس از شکست امپراتوری عثمانی، سرزمین های عربی که از خلافت عثمانی جدا شدند، به حوزه نفوذ دو کشور فرانسه و بریتانیا تبدیل شدند. به دلیل همین مخالفت ها بود که مارک سیکس وزیر خارجه وقت بریتانیا برایش نوشت: «برای شما شایسته نیست که با دشمن امپراتوری ( بریتانیا ) طرح دوستی بریزید».
