[ویکی فقه] محمد عبد الحسین کربلایی کرناتکی هندی مورد احترام فراوان بوده و به عنوان یک شاهزاده هندی با او برخورد می شده است.
«محمد عبد الحسین کربلایی کرناتکی هندی»، مشهور به رئیس الامراء، از خاندان نواب آرکات هند بوده و خود را نواده محمدعلی والاجاه شناسانده و در یک مورد به صراحت از جد خود و نردبانی که برای داخل بیت الله الحرام ساخته بوده یاد کرده است. وی که همراه مادرش به زیارت داخل خانه کعبه رفته است، می نویسد: «نردبان که جدم نواب والاجاه مرحوم مغفور از نقره ساخته، فرستاده بودند، حالا هم همان نردبان است، لیکن همه نقره را مردم کنده، بردند، فقط چوب باقی است و بر بالای آن همچنین نوشته است: خادم بیت الله، محمد والاجاه، سنه ۱۲۰۱ هجری مقدسه».
خاندان
خاندان مؤلف، از جمله خاندان های امیر الامرایی یا در اصطلاح، نواب هاست که در منطقه ای در جنوب هند با نام کرناتک با مرکزیت شهر آرکات حکومت می کرد. خاندان نواب های کرناتک میان سال های ۱۶۹۰ تا ۱۸۵۵ م (۱۱۰۲- ۱۲۷۲ ق) حکومت کردند و طبعا زمانی با دولت مغولی هند و سپس با آصف جاهیان که در حیدرآباد دکن حکمرانی داشتند، در ارتباط بودند. سلسله جدید آنان، با نواب انور الدین آغاز شد و محمدعلی والاجاه یکی از برجسته ترین آنها بود که چهل سال حکومت کرد. در این دوره انگلیسی ها در این منطقه به شدت فعال بوده و با این سلسله، ارتباط مثبت داشتند و به عبارتی همه کاره آن دیار به حساب می آمدند.
معرفی عبدالحسین توسط آقا بزرگ تهرانی
آقابزرگ که کتابی از او را در عراق دیده، نام وی را ضمن معرفی کتاب او چنین می نگارد: «للمولوی الحافظ محمد عبد الحسین بن محمدعلی الهادی الجعفری الطیاری الهندی الکربلائی»؛ بنابراین، وی خود را از سادات جعفری می دانسته است، اما وی در سفرنامه خویش، به این نسب خود اشاره ای ندارد.
مذهب
...
«محمد عبد الحسین کربلایی کرناتکی هندی»، مشهور به رئیس الامراء، از خاندان نواب آرکات هند بوده و خود را نواده محمدعلی والاجاه شناسانده و در یک مورد به صراحت از جد خود و نردبانی که برای داخل بیت الله الحرام ساخته بوده یاد کرده است. وی که همراه مادرش به زیارت داخل خانه کعبه رفته است، می نویسد: «نردبان که جدم نواب والاجاه مرحوم مغفور از نقره ساخته، فرستاده بودند، حالا هم همان نردبان است، لیکن همه نقره را مردم کنده، بردند، فقط چوب باقی است و بر بالای آن همچنین نوشته است: خادم بیت الله، محمد والاجاه، سنه ۱۲۰۱ هجری مقدسه».
خاندان
خاندان مؤلف، از جمله خاندان های امیر الامرایی یا در اصطلاح، نواب هاست که در منطقه ای در جنوب هند با نام کرناتک با مرکزیت شهر آرکات حکومت می کرد. خاندان نواب های کرناتک میان سال های ۱۶۹۰ تا ۱۸۵۵ م (۱۱۰۲- ۱۲۷۲ ق) حکومت کردند و طبعا زمانی با دولت مغولی هند و سپس با آصف جاهیان که در حیدرآباد دکن حکمرانی داشتند، در ارتباط بودند. سلسله جدید آنان، با نواب انور الدین آغاز شد و محمدعلی والاجاه یکی از برجسته ترین آنها بود که چهل سال حکومت کرد. در این دوره انگلیسی ها در این منطقه به شدت فعال بوده و با این سلسله، ارتباط مثبت داشتند و به عبارتی همه کاره آن دیار به حساب می آمدند.
معرفی عبدالحسین توسط آقا بزرگ تهرانی
آقابزرگ که کتابی از او را در عراق دیده، نام وی را ضمن معرفی کتاب او چنین می نگارد: «للمولوی الحافظ محمد عبد الحسین بن محمدعلی الهادی الجعفری الطیاری الهندی الکربلائی»؛ بنابراین، وی خود را از سادات جعفری می دانسته است، اما وی در سفرنامه خویش، به این نسب خود اشاره ای ندارد.
مذهب
...
wikifeqh: محمد_عبدالحسین_کربلایی_کرناتکی_هندی