محمد صادق اسلامی

[ویکی اهل البیت] محمدصادق اسلامی در بهار 1311 در یکی از محلات جنوب تهران به دنیا آمد. دوره تحصیلات ابتدایی را در تهران و لنگرود گیلان سپری نمود. سپس به تهران بازگشت و دوره متوسطه را به صورت شبانه و متفرقه در یکی از مدارس بازار تهران ادامه داد. بعد از آن وارد بازار کار گردید و از اواسط سال 1329 تا سال 1340 در مؤسسات دولتی مشغول بکار بود، تا آن که در این زمان وارد بازار تهران شد و فعالیت معیشتی خود را در این زمینه پی گرفت.
در همین زمان بود که ابتدا به شاخه بازار نهضت آزادی ایران و سپس به جمعیت مؤتلفه اسلامی پیوست و فعالیت مبارزاتی خود را علیه حکومت پهلوی آغاز نمود و تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داد. او بعد از وقوع انقلاب، به حزب جمهوری اسلامی ملحق گردید تا آنکه در واقعه بمب گذاری دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی در هفتم تیرماه 1360ش، همراه با بسیاری از اعضای آن حزب شهید شد. (منبع: نک شهید صادق، مقدمه، صص هفت ـ سه و سه)
یکی از زمینه­های مهم وقوعِ انقلاب اسلامی ایران را باید در عرصه فرهنگی و مذهبی جستجو نمود. جایی که حکومت پهلوی، با اقدامات فرهنگی ناهمسو با فرهنگ دینی و سنتی مردم ایران، سبب تحریکِ آنان بر ضد خود گردید. اسلامگرایان، تاکید شدیدی بر مبارزه با سیاست فرهنگی غربگرایانه و غیردینی رژیم پهلوی داشته و جدای از مبارزه سیاسی، به شدت در راستای افکار و اعتقادات دینی و سنتی خود فعالیت می­کردند. یکی از این انقلابیونِ مسلمان، محمدصادق اسلامی بود که تلاش بی­وقفه­ای را در این زمینه انجام داد. در این مقاله، سعی بر آن است تا به اقدامات این شهید راه انقلاب، در عرصه مورد نظر پرداخته شود.
هیئت های موتلفه اسلامی که صادق اسلامی، یکی از اعضای برجسته آن به شمار می­رفت، اگرچه عمدتاً به سبب جنبه سیاسی­اش بر سر زبانها افتاد، اما در واقع یک گروه سیاسی ـ مذهبی بود، چنانکه یکی از زمینه­های شکل­گیری آن، بدین ترتیب بوده است که: « جهت تبلیغ دین اسلام چند نفر از مسلمان­ها تصمیم گرفتند در تحقیق و تبلیغ دین به طرز صحیح با یکدیگر تشریک مساعی کنند و برای آن منظور اساسنامه و مرامنامه­ای که شامل یک مقدمه و سه ماده مرامنامه بود تهیه کردند که تقریباً قریب به این مضامین بود.
موتلفه اسلامی، کانونهایی داشتند و در آن از روحانیونی گرانسنگ همچون مطهری، بهشتی، باهنر و مصباح یزدی به منظور آموزش فکری - دینی اعضا استفاده می­نمودند. همچنین در میان خودِ اعضای موتلفه نیز جلسات ده نفری برقرار می­گردید و این جلسات به صورت هفتگی و به ترتیب در منزل هر یک از اعضای گروه مذکور برپا می­شد و در آن، در مورد مسائل اعتقادی صحبت می­شد.
صادق اسلامی در طی دوره دو ساله زندان نیز در انجام فعالیت هایی همسو با اعتقادات مذهبی، راسخ بود. چنانکه بنابر اظهار یکی از همقطاران­اش در موتلفه، هنگامی که در اواسط سال 44ش همراه با صادق اسلامی و تعدادی دیگر وارد زندان قصر شدند، فضای دینی بر آنجا حاکم نبود چرا که علی رغم حضور افراد مذهبی جمعی از زندانیان را کمونیست ها تشکیل می­دادند. اما با فعالیت هایی که اسلامی و همفکران­اش انجام دادند، سعی نمودند تا شرایط را تغییر دهند: «وقتی آقای اسلامی اذان گفت ما در وسط حیاط شماره 3، پتو پهن کردیم و عالی پیشنماز شد و نماز جماعت خواندیم چپی­ها با تعجب ما را نگاه می­کردند و مانده بودند که چطور ما 21 نفر توانستیم وضع کفرآلود زندان را به حال و هوای مذهبی تبدیل کنیم. از آن روز به بعد نماز جماعت بطور منظم اجرا می­شد».
برجسته­ترین فعالیت مذهبی صادق اسلامی بعد از آزادی­اش از زندان و تا انقلاب اسلامی، حضورش در جلسات و سخنرانی های مذهبی بود که به صورت هفتگی برپا می­شد. برخی از این جلسات به طور دوره­ای، در منزل هر یک از افرادِ حاضر در جلسه برگزار می گردید و روحانیونی همچون هاشمی رفسنجانی در آن به سخنرانی پرداخته و سعی در بالا بردن سطح آگاهی فکری حاضرین در ارتباط با مسائل دینی داشتند.