محمد سرسک ( انگلیسی: Mahmoud Sarsak؛ زادهٔ ۱۹۸۷ ) یک بازیکن فوتبال اهل فلسطین است که برای تیم ملی فوتبال فلسطین بازی می کند.
وی در سال ۲۰۱۲ توسط دولت اسرائیل بدون برپایی دادگاه یا تفهیم اتهام، به زندان انداخته شد. بعدها جرم وی را فعالیت در جهاد اسلامی فلسطین عنوان کردند. سرسک سه ماه را در اعتصاب غذا به سر برد و در نهایت در تاریخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۲ آزاد شد.
... [مشاهده متن کامل]
قهرمانان کودکی وی آلساندرو دل پیرو، فرانک لمپارد و زین الدین زیدان بودند. وی به طور منظم به اردوهای تیم ملی زیر ۲۳ سال فلسطین دعوت می شد و دو بازی ملی نیز برای تیم بزرگسالان فلسطین مقابل چین و عراق در سال ۲۰۱۳ انجام داد، وی امیدوارست بتواند دوباره به تیم ملی بازگردد.
در ۵ ژوئن ۲۰۱۲ عده ای از فعالان حقوق بشر در لندن در تجمعی اعتراض آمیز سعی در متوجه کردن افکار عمومی به سمت سرسک داشتند. در هشتم ژوئن، سازمان اف ای اف پرو به نمایندگی از بازیکنان حرفه ای فوتبال طی نامه ای خواستار آزادی سریع سرسک شدند. مشابه این اقدام توسط اریک کانتونا و فردریک کانوته و همچنین رئیس یوفا، میشل پلاتینی و رئیس فیفا سپ بلاتر نیز تکرار شد. این اقدامات مورد حمایت فوتبالیست های دیگر از جمله لیلیان تورام و ابو دیابی نیز قرار گرفت.
در خارج از فوتبال نیز افرادی مانند کن لوچ ( کارگردان ) و نوآم چامسکی ( فیلسوف ) خواستار آزادی وی شدند.
این فشارها در نهایت موجب شد تا دولت اسرائیل وی را در تاریخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۲ آزاد کند.
وی در سال ۲۰۱۲ توسط دولت اسرائیل بدون برپایی دادگاه یا تفهیم اتهام، به زندان انداخته شد. بعدها جرم وی را فعالیت در جهاد اسلامی فلسطین عنوان کردند. سرسک سه ماه را در اعتصاب غذا به سر برد و در نهایت در تاریخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۲ آزاد شد.
... [مشاهده متن کامل]
قهرمانان کودکی وی آلساندرو دل پیرو، فرانک لمپارد و زین الدین زیدان بودند. وی به طور منظم به اردوهای تیم ملی زیر ۲۳ سال فلسطین دعوت می شد و دو بازی ملی نیز برای تیم بزرگسالان فلسطین مقابل چین و عراق در سال ۲۰۱۳ انجام داد، وی امیدوارست بتواند دوباره به تیم ملی بازگردد.
در ۵ ژوئن ۲۰۱۲ عده ای از فعالان حقوق بشر در لندن در تجمعی اعتراض آمیز سعی در متوجه کردن افکار عمومی به سمت سرسک داشتند. در هشتم ژوئن، سازمان اف ای اف پرو به نمایندگی از بازیکنان حرفه ای فوتبال طی نامه ای خواستار آزادی سریع سرسک شدند. مشابه این اقدام توسط اریک کانتونا و فردریک کانوته و همچنین رئیس یوفا، میشل پلاتینی و رئیس فیفا سپ بلاتر نیز تکرار شد. این اقدامات مورد حمایت فوتبالیست های دیگر از جمله لیلیان تورام و ابو دیابی نیز قرار گرفت.
در خارج از فوتبال نیز افرادی مانند کن لوچ ( کارگردان ) و نوآم چامسکی ( فیلسوف ) خواستار آزادی وی شدند.
این فشارها در نهایت موجب شد تا دولت اسرائیل وی را در تاریخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۲ آزاد کند.
