محمد رضا نجفی اصفهانی

[ویکی اهل البیت] محمدرضا بن محمدحسین بن محمدباقر بن محمدتقی ایوان کیفی تهرانی اصفهانی، (متوفی 1362 قمری)
مؤلف در 20 محرم الحرام سال 1287 قمری در نجف اشرف چشم به جهان گشود. از ناحیه پدری به شیخ محمدتقی اصفهانی صاحب هدایة المسترشدین می رسد و مادر او نیز ربابه سلطان بیگم دختر سید محمدباقر بن محمدتقی موسوی، معروف به حجت الاسلام شفتی (متوفی 1260 قمری) می باشد.
خاندان شیخ محمدتقی اصفهانی (صاحب حاشیه بر معالم) (متوفی 1248 قمری) و جد مؤلف از اشرف و افضل خاندان علم و تقوی در اصفهان بوده اند. در این خاندان نوابغ و بزرگانی در فضل و علم و ادب و معرفت ظهور کرده اند. سید حسن امین درباره خاندان او این چنین می گوید: آل صاحب الحاشیة بیت علم جلیل فی أصفهان. (مستدرکات أعیان الشیعة، ج6، ص165)
در أعیان الشیعه درباره پدر بزرگوار ایشان این چنین آمده است الإمام الزاهد العارف... کان مجدا مجتهدا فی شأنه کان کثیر الفکر منقطعا عن الناس. (أعیان الشیعة، ج9، ص249)
درباره جد او شیخ محمدباقر بن محمدتقی اصفهانی: شیخ شیوخ أصفهان و أحد أعیان الرؤساء فی إیران... لم یبق معه شأن لولاة أصفهان أبطل حکومتهم حتی ضاق بهم الخناق، بل کان حکمه فوق کل حکم. (أعیان الشیعة، ج9، ص186)
و اما شیخ محمدتقی اصفهانی صاحب هدایة المسترشدین نیازی به بیان مطلبی درباره عظمت او نیست. اجداد و خاندان مادری او نیز از بزرگان علم و فضل بوده اند. پدر مادرش سید محمدباقر بن محمدتقی موسوی (متوفی 1260 قمری)، معروف به حجت الاسلام شفتی در أعیان آمده الفقیه الإمام الرئیس فی أصفهان.
در مورد دایی هایش: جلهم علماء فضلاء انتهت إلیهم الریاسة العلمیّة بعد أبیهم فی أصفهان. (أعیان الشیعة، ج9، ص188)
مؤلف در نه سالگی از نجف اشرف همراه پدرش به اصفهان مسافرت کرده و پس از آموختن ادبیات و مقدمات فقه و اصول در سن پانزده سالگی به نجف اشرف برمی گردد.