محمد راسم ( ۲۴ ژوئن ۱۸۹۷ – ۳۰ مارس ۱۹۷۵ ) هنرمند الجزایری بود که به همراه برادرش عمر، مکتب و سبک مینیاتور الجزایر را بنیان نهادند. [ ۱]
راسم در سال ۱۸۹۶ در قصبه الجزائر در خانواده ای هنرمند و برجسته زاده شد که ثروت و رفاه پیش از دوران استعمار آنها با مصادره اموالشان به دست حکومت فرانسه از بین رفته بود[ ۱] [ ۲] در سال ۱۸۸۰ پدر راسم در قصبه الجزائر، کارگاه منبت کاری و مسگری اش را دوباره باز کرد، جایی که برادر راسم عمر، روی سنگهای قبر حکاکی می کرد. آنها توانستند برندهٔ سفارش ساخت بناهای عمومی و انجام تزئینات غرفه های نمایشگاه های مستعمره های فرانسه شوند. [ ۳]
راسم هنگامی که در دبستان بود و از سوی فرماندار، کپی برداری نقشهای تزئینی اسلامی برای کارگاه های دولتی به او سپرده شد، استعداد نقاشی خود را نشان داد. در حدود سال ۱۹۱۴ او با مینیاتورهای ایرانی، مغولی و اندلسی که هنرمندان برای اشراف مسلمان، نقاشی کرده بودند آشنا شد. [ ۱] او به شیوه ای از بیان شخصی و ترکیبی از مینیاتور دست یافت که در آن هم از عناصر سنتی و کلاسیک عربی و هم ار سبکهای گوناگون خوشنویسی بهره می گرفت و نمودهایی از هنر مدرن هم در آثارش دیده می شود. در دوران نوجوانی راسیم با اتین دینه نقاش فرانسوی دوست شد و اتین به او سفارش کرد که به نقاشی چهره بپردازد و به او کمک کرد تا از صفحه آرایی کتابها با خوشنویسی، دستمزد بگیرد. پشتیبانان اصلی راسم بازرگانان و مقامهای دولتی بودند که به بازآفرینی او از هنر کهن الجزایر ارج می نهادند.
محمد راسم و همسرش در تاریخ ۳۰ مارس ۱۹۷۵ در خانهٔ خود کشته شدند. او را به همراه همسرش در گورستان ثعالیبیه در قصبه الجزائر به خاک سپردند. [ نیازمند منبع]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفراسم در سال ۱۸۹۶ در قصبه الجزائر در خانواده ای هنرمند و برجسته زاده شد که ثروت و رفاه پیش از دوران استعمار آنها با مصادره اموالشان به دست حکومت فرانسه از بین رفته بود[ ۱] [ ۲] در سال ۱۸۸۰ پدر راسم در قصبه الجزائر، کارگاه منبت کاری و مسگری اش را دوباره باز کرد، جایی که برادر راسم عمر، روی سنگهای قبر حکاکی می کرد. آنها توانستند برندهٔ سفارش ساخت بناهای عمومی و انجام تزئینات غرفه های نمایشگاه های مستعمره های فرانسه شوند. [ ۳]
راسم هنگامی که در دبستان بود و از سوی فرماندار، کپی برداری نقشهای تزئینی اسلامی برای کارگاه های دولتی به او سپرده شد، استعداد نقاشی خود را نشان داد. در حدود سال ۱۹۱۴ او با مینیاتورهای ایرانی، مغولی و اندلسی که هنرمندان برای اشراف مسلمان، نقاشی کرده بودند آشنا شد. [ ۱] او به شیوه ای از بیان شخصی و ترکیبی از مینیاتور دست یافت که در آن هم از عناصر سنتی و کلاسیک عربی و هم ار سبکهای گوناگون خوشنویسی بهره می گرفت و نمودهایی از هنر مدرن هم در آثارش دیده می شود. در دوران نوجوانی راسیم با اتین دینه نقاش فرانسوی دوست شد و اتین به او سفارش کرد که به نقاشی چهره بپردازد و به او کمک کرد تا از صفحه آرایی کتابها با خوشنویسی، دستمزد بگیرد. پشتیبانان اصلی راسم بازرگانان و مقامهای دولتی بودند که به بازآفرینی او از هنر کهن الجزایر ارج می نهادند.
محمد راسم و همسرش در تاریخ ۳۰ مارس ۱۹۷۵ در خانهٔ خود کشته شدند. او را به همراه همسرش در گورستان ثعالیبیه در قصبه الجزائر به خاک سپردند. [ نیازمند منبع]
wiki: محمد راسم