محمد حنیف نژاد ( ۱۳۱۷ – ۴ خرداد ۱۳۵۱ ) از بنیان گذاران سازمان مجاهدین خلق ایران بود. وی به همراه سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان، سازمان مجاهدین خلق را در سال ۱۳۴۴ پایه ریزی کرد. محمد حنیف نژاد در سال ۱۳۵۰ توسط ساواک دستگیر و در چهارم خرداد ۱۳۵۱ به همراه سایر بنیانگذاران و دو تن از اعضای مرکزیت سازمان مجاهدین خلق ایران اعدام شد.
... [مشاهده متن کامل]
حنیف نژاد با تأکید بر اسلام انقلابی و دموکراتیک به عنوان تئوری راهنمای عمل، مشخص کرد که به لحاظ اجتماعی و اقتصادی مرز بین حق و باطل، مرز بین با خدا و بی خدا نیست، مرز واقعی، بین استثمار شونده و استثمارگر است. در همین راستا معتقد بود که ضامن اجرای این اندیشه وجود تشکیلاتی انقلابی است.
محمد حنیف نژاد در سال ۱۳۱۷ در تبریز متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبستان همام و دبیرستانهای منصور و فردوسی این شهر گذراند. وی دانش آموخته رشته مهندسی کشاورزی بود. که در ۱۳۴۲ فارغ التحصیل شد و دورهٔ وظیفهٔ سربازی را با درجهٔ افسری در تهران و مرکز توپخانهٔ اصفهان به پایان برد.
حنیف نژاد در دوران تحصیل دانشجویی فعال و مسئول انجمن اسلامی دانشجویان بود و در جریانات دانشجویی سال های ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۲ در جبهه ملی و نهضت آزادی فعال بود. در بهمن ۱۳۴۱ و پس از حملهٔ کماندوهای شاه به دانشگاه دستگیر شد و به زندان افتاد و ۷ ماه در زندانهای قزل قلعه و قصر بود. وی در داخل زندان نیز از فعالیت بازنایستاد و با تشکیل جلسات سخنرانی و بحث و انتقاد، جو مقاومت در زندان را تقویت می کرد.
محمد حنیف نژاد به همراه سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان، سازمان مجاهدین خلق را در نیمه شهریور سال ۱۳۴۴ پایه ریزی کرد. در زمان بنیانگذاری صرفاً آن را «سازمان» می نامیدند و تا زمان اعدام وی این سازمان به نام «سازمان مجاهدین خلق» موسوم نشده بود.
حنیف نژاد در سال ۱۳۴۱ در زندان قزل قلعه با سعید محسن آشنا شد. آن ها معتقد بودند که برخورد رژیم شاه با تظاهرات ۱۵ خرداد ۴۲ باعث تغییر فاز مبارزه شده است. به گفته محمد حنیف نژاد «کشتار مردمی که دست خالی بودند، نشان داد که دیگر نمی توان با شیوه های گذشته به مبارزه ادامه داد». آنان در کنار مبارزه به مطالعاتی وسیع دربارهٔ اسلام و همین طور مکاتب غربی و نیز مبارزات مردم ایران و دیگر کشورهای جهان پرداختند و به ضرورت مبارزه مسلحانه رسیدند، و سازمان را بنیانگذاری کردند.
... [مشاهده متن کامل]
حنیف نژاد با تأکید بر اسلام انقلابی و دموکراتیک به عنوان تئوری راهنمای عمل، مشخص کرد که به لحاظ اجتماعی و اقتصادی مرز بین حق و باطل، مرز بین با خدا و بی خدا نیست، مرز واقعی، بین استثمار شونده و استثمارگر است. در همین راستا معتقد بود که ضامن اجرای این اندیشه وجود تشکیلاتی انقلابی است.
محمد حنیف نژاد در سال ۱۳۱۷ در تبریز متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبستان همام و دبیرستانهای منصور و فردوسی این شهر گذراند. وی دانش آموخته رشته مهندسی کشاورزی بود. که در ۱۳۴۲ فارغ التحصیل شد و دورهٔ وظیفهٔ سربازی را با درجهٔ افسری در تهران و مرکز توپخانهٔ اصفهان به پایان برد.
حنیف نژاد در دوران تحصیل دانشجویی فعال و مسئول انجمن اسلامی دانشجویان بود و در جریانات دانشجویی سال های ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۲ در جبهه ملی و نهضت آزادی فعال بود. در بهمن ۱۳۴۱ و پس از حملهٔ کماندوهای شاه به دانشگاه دستگیر شد و به زندان افتاد و ۷ ماه در زندانهای قزل قلعه و قصر بود. وی در داخل زندان نیز از فعالیت بازنایستاد و با تشکیل جلسات سخنرانی و بحث و انتقاد، جو مقاومت در زندان را تقویت می کرد.
محمد حنیف نژاد به همراه سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان، سازمان مجاهدین خلق را در نیمه شهریور سال ۱۳۴۴ پایه ریزی کرد. در زمان بنیانگذاری صرفاً آن را «سازمان» می نامیدند و تا زمان اعدام وی این سازمان به نام «سازمان مجاهدین خلق» موسوم نشده بود.
حنیف نژاد در سال ۱۳۴۱ در زندان قزل قلعه با سعید محسن آشنا شد. آن ها معتقد بودند که برخورد رژیم شاه با تظاهرات ۱۵ خرداد ۴۲ باعث تغییر فاز مبارزه شده است. به گفته محمد حنیف نژاد «کشتار مردمی که دست خالی بودند، نشان داد که دیگر نمی توان با شیوه های گذشته به مبارزه ادامه داد». آنان در کنار مبارزه به مطالعاتی وسیع دربارهٔ اسلام و همین طور مکاتب غربی و نیز مبارزات مردم ایران و دیگر کشورهای جهان پرداختند و به ضرورت مبارزه مسلحانه رسیدند، و سازمان را بنیانگذاری کردند.
