محمد حسین فهیمی ( زاده ۱۳۴۲ ولسوالی بلخاب ولایت سرپل ) سیاستمدار افغانستان و نماینده مردم ولایت سرپل در دوره های پانزدهم و شانزدهم مجلس نمایندگان است. وی در مجلس شانزدهم نمایندگان افغانستان عضو کمیسیون تفتیش و نظارت بر اجرای قانون بود. وی در آخرین انتخابات رأی نیاورد و از سیاست کناره گرفت. در حال حاضر او مشغول فعالیت تجاری و اجتماعی در داخل و خارج افغانستان است، وی در سال ۱۳۹۹ در زادگاهش از یک سوء قصد که به ادعای خودش از سوی وکیل شریفی بلخابی ترتیب داده شده بود و منجر به کشته شدن یک محافظش و مجروح شدن پسرش انجامید جان سالم بدر برد .
... [مشاهده متن کامل]
محمد حسین فهیمی زاده سال ۱۳۴۲ از ولسوالی بلخاب ولایت سرپل است. او در اوایل انقلاب در سنین نوجوانی همراه با خانواده به جمهوری اسلامی ایران مهاجر شده و در آنجا به تحصیل پرداخت. وی تحصیلات دینی خود را تا سطح خارج در ایران فرا گرفت و مدرک لیسانس خود را در رشته حقوق و علوم سیاسی از دانشگاه کاتب کسب کرد. او برای فعالیت های فرهنگی و عمرانی در سن ۲۵ سالگی از ایران به افغانستان برگشت. در دوران جنگ های داخلی او یکی از فرماندهان ارشد حزب وحدت اسلامی افغانستان در زون شمال بود و پس از خراب شدن میانه اش با محمد محقق به طالبان تسلیم و از آنجا به پاکستان مهاجر شد. پس از سقوط رژیم طالبان بر اساس درخواست محمدکریم خلیلی دبیرکل حزب وحدت اسلامی افغانستان در اواخر سال ۲۰۰۱ دوباره به کشور بازگشته و مدتی را در کابل مقیم شد. در بهار سال بعد او به مزارشریف رفته و بعنوان معاون ریاست پلان زون منطقه ای شمال در دوره دولت موقت مقرر شد. همزمان او معاون حزب وحدت در زون شمال نیز بود. در دورهٔ حکومت انتقالی او سلسله فعالیت های فرهنگی و عمرانی خود در بلخاب را از سر گرفت و چندین پروژه عام المنفعه و حیاتی را در ولسوالی بلخاب با همکاری مؤسسات تمویل کننده تطبیق نمود. کوه لای آبک و پل کانکریتی لرکرد از نمونه های این پروژه ها هستند. پس از آن او مدتی بعنوان آمر اکمالات قول اردوی شاهین گماشته شد، بعداً در اولین انتخابات پارلمانی با کسب بالاترین رأی در سطح ولایت سرپل به پارلمان راه یافت. وی در دوره های پانزدهم و شانزدهم در پارلمان از مردم سرپل نمایندگی کرد و پست و بلندی های زیادی در کارنامه خود دارد. او به لحاظ سابقهٔ سیاسی از اعضای فعال سازمان نصر و بعد از آن حزب وحدت اسلامی افغانستان بوده است، اما به دلیل عدم پذیرش بی قید و شرط تصامیم فردی رهبران حزب وحدت او از محافل حزبی کناره گیری کرد و بر اساس خط فکری شهید وحدت ملی عبدالعلی مزاری برای بهبود وضعیت مردم خویش و احقاق حقوق آنها فعالیت های خود را ادامه داد. او در دور هفدهم پارلمان در مبارزات انتخاباتی موفق به کسب رأی پیروزی نشد ( که بسیاری دلیل آنرا بروز جنگ و فضای رعب و وحشت از سوی حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان در روزهای پیش از انتخابات می دانند ) و دوباره در کنار مردم بازگشته و فعالیت های عمرانی و فرهنگی خودش را از سر گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
محمد حسین فهیمی زاده سال ۱۳۴۲ از ولسوالی بلخاب ولایت سرپل است. او در اوایل انقلاب در سنین نوجوانی همراه با خانواده به جمهوری اسلامی ایران مهاجر شده و در آنجا به تحصیل پرداخت. وی تحصیلات دینی خود را تا سطح خارج در ایران فرا گرفت و مدرک لیسانس خود را در رشته حقوق و علوم سیاسی از دانشگاه کاتب کسب کرد. او برای فعالیت های فرهنگی و عمرانی در سن ۲۵ سالگی از ایران به افغانستان برگشت. در دوران جنگ های داخلی او یکی از فرماندهان ارشد حزب وحدت اسلامی افغانستان در زون شمال بود و پس از خراب شدن میانه اش با محمد محقق به طالبان تسلیم و از آنجا به پاکستان مهاجر شد. پس از سقوط رژیم طالبان بر اساس درخواست محمدکریم خلیلی دبیرکل حزب وحدت اسلامی افغانستان در اواخر سال ۲۰۰۱ دوباره به کشور بازگشته و مدتی را در کابل مقیم شد. در بهار سال بعد او به مزارشریف رفته و بعنوان معاون ریاست پلان زون منطقه ای شمال در دوره دولت موقت مقرر شد. همزمان او معاون حزب وحدت در زون شمال نیز بود. در دورهٔ حکومت انتقالی او سلسله فعالیت های فرهنگی و عمرانی خود در بلخاب را از سر گرفت و چندین پروژه عام المنفعه و حیاتی را در ولسوالی بلخاب با همکاری مؤسسات تمویل کننده تطبیق نمود. کوه لای آبک و پل کانکریتی لرکرد از نمونه های این پروژه ها هستند. پس از آن او مدتی بعنوان آمر اکمالات قول اردوی شاهین گماشته شد، بعداً در اولین انتخابات پارلمانی با کسب بالاترین رأی در سطح ولایت سرپل به پارلمان راه یافت. وی در دوره های پانزدهم و شانزدهم در پارلمان از مردم سرپل نمایندگی کرد و پست و بلندی های زیادی در کارنامه خود دارد. او به لحاظ سابقهٔ سیاسی از اعضای فعال سازمان نصر و بعد از آن حزب وحدت اسلامی افغانستان بوده است، اما به دلیل عدم پذیرش بی قید و شرط تصامیم فردی رهبران حزب وحدت او از محافل حزبی کناره گیری کرد و بر اساس خط فکری شهید وحدت ملی عبدالعلی مزاری برای بهبود وضعیت مردم خویش و احقاق حقوق آنها فعالیت های خود را ادامه داد. او در دور هفدهم پارلمان در مبارزات انتخاباتی موفق به کسب رأی پیروزی نشد ( که بسیاری دلیل آنرا بروز جنگ و فضای رعب و وحشت از سوی حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان در روزهای پیش از انتخابات می دانند ) و دوباره در کنار مردم بازگشته و فعالیت های عمرانی و فرهنگی خودش را از سر گرفت.
