محمّد جعفر، دورۀ فرهنگی
سومین و آخرین دورۀ فرهنگی شناخته شده در محوطۀ عصر نوسنگی تپۀ علی کُش در جنوب غربی فلات ایران، در دشت رسوبی دِهلُران. قدمت آن به ۶۰۰۰ تا۵۰۰۰ پ م می رسد. مهم ترین تحول فرهنگی این دوره ساخت سفال است. ساخت ابزار سنگی هم چنان ادامه داشت و مردم در خانه های خشتی دارای پیِ سِنگی زندگی می کردند. دیوارها و کف اتاق ها با گِل، اندود و با حصیر فرش می شد. در این دوره، اموات را به حالت نیمه جمع شده و بر پهلوی چپ و آغشته به گِلِ اُخرا در کف اتاق دفن می کردند. دورۀ فرهنگی محمد جعفر با دورۀ نوسنگی با سفال جارمو در بین النهرین شمالی و حاجی فیروز در آذربایجان هم زمان است. وجه تسمیۀ این دورۀ فرهنگی به محمد جعفر، و موارد مشابه آن، نام گذاری های اهل محل و واردشدن آن در نوشته های باستان شناسان خارجی است.
سومین و آخرین دورۀ فرهنگی شناخته شده در محوطۀ عصر نوسنگی تپۀ علی کُش در جنوب غربی فلات ایران، در دشت رسوبی دِهلُران. قدمت آن به ۶۰۰۰ تا۵۰۰۰ پ م می رسد. مهم ترین تحول فرهنگی این دوره ساخت سفال است. ساخت ابزار سنگی هم چنان ادامه داشت و مردم در خانه های خشتی دارای پیِ سِنگی زندگی می کردند. دیوارها و کف اتاق ها با گِل، اندود و با حصیر فرش می شد. در این دوره، اموات را به حالت نیمه جمع شده و بر پهلوی چپ و آغشته به گِلِ اُخرا در کف اتاق دفن می کردند. دورۀ فرهنگی محمد جعفر با دورۀ نوسنگی با سفال جارمو در بین النهرین شمالی و حاجی فیروز در آذربایجان هم زمان است. وجه تسمیۀ این دورۀ فرهنگی به محمد جعفر، و موارد مشابه آن، نام گذاری های اهل محل و واردشدن آن در نوشته های باستان شناسان خارجی است.
wikijoo: محمد_جعفر،_دوره_فرهنگی