محمد بن قاسم انباری ( ۱۱ رجب ۲۷۱–۹ ذیحجهٔ ۳۲۸ ه. ق بغداد ) ( نسب: ابوبکر محمد بن قاسم بن بشار بن حسن انباری ) ادیب، لغوی، نحوشناس، مفسّر و محدّث عراقی بود. ابن انباری را از بزرگ ترین نحوشناس مکتب کوفه دانسته اند. وی گاهی شعر نیز می سروده است.
... [مشاهده متن کامل]
نخست از پدرش قاسم بن محمد ( درگذشتهٔ ۳۰۴ق ) علم آموخت، از ابوالعباس ثعلب نحو گرفت. هنگامی که هنوز جوان بود، آموزگار شد و در مسجد جامع منصور در بغداد آموزش می داد، در حالی که پدرش در سوی دیگر مسجد نشست برگزار می کرد. ابن انباری از حفظ می گفت نه از روی کتاب. الراضی باللّه از او برای تأدیب فرزندانش دعوت کرد.
• الاضداد،
• ایضاح الوقف و الابتداء،
• شرح الالغات المبتدآت فی الاسماء و الافعال،
• شرح دیوان عامر بن طفیل،
• شرح قصائد سبعه جاهلی
• الزاهر فی معانی کلمات الناس.
... [مشاهده متن کامل]
نخست از پدرش قاسم بن محمد ( درگذشتهٔ ۳۰۴ق ) علم آموخت، از ابوالعباس ثعلب نحو گرفت. هنگامی که هنوز جوان بود، آموزگار شد و در مسجد جامع منصور در بغداد آموزش می داد، در حالی که پدرش در سوی دیگر مسجد نشست برگزار می کرد. ابن انباری از حفظ می گفت نه از روی کتاب. الراضی باللّه از او برای تأدیب فرزندانش دعوت کرد.
• الاضداد،
• ایضاح الوقف و الابتداء،
• شرح الالغات المبتدآت فی الاسماء و الافعال،
• شرح دیوان عامر بن طفیل،
• شرح قصائد سبعه جاهلی
• الزاهر فی معانی کلمات الناس.
