محمد بن عبدالجبار نفری

[ویکی فقه] نِفَّری، محمد بن عبدالجبار، بن حسن، ملقب به مصری و اسکندری، کنیه اش ابوعبدالله، صوفی قرن چهارم می باشد.
وی در شهر نِفَّر (نیپور سابق)، بین کوفه و بصره ، به دنیا آمد. از زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست و در نخستین تذکره ها ذکری از وی به میان نیامده است.
علت گم نامی
علت این امر را پیروی نکردن وی از طریقتی خاص یا شیخی مشهور یا تعمد در ناشناس ماندن و ابراز نکردن صریح آرای خویش، به سبب هراس از فضای حاکم بر جامعه پس از ماجرای حلاج، دانسته اند.
پیشینه
نخستین بار ابن عربی در فتوحات مکیه و مواقع النجوم به او اشاره کرده است و صوفیان اندلس نیز در سلسله انساب خود از وی به همراه شبلی و حلاج نام برده اند. به گفتۀ عفیف الدین تلمسانی ، وی زندگی خود را در سیاحت و گمنامی سپری کرد و سرانجام در یکی از روستاهای مصر درگذشت؛ اما غانمی این نظررا رد کرده و گفته تمام سفرهای نفّری در عراق بوده و محل وفات وی نیز "نیل مصر" در عراق است.وی علت اشتهار نفّری را در مصر و مغرب و اندلس، نتیجۀ اهتمام شاگردان ابن عربی و تلمسانی دانسته است.
تاریخ وفات
...