[ویکی فقه] ابونصر محمد بن عبدالجبار عتبی متوفی به سال ۴۲۷ هجری قمری است. وی از مردم ری و از کبار مترسلان ایران در قرن چهارم و آغاز قرن پنجم هجری بود.
مؤلف تاریخ عتبی که به عربی فصیح تالیف شده و از این نظر جزو متون ادب عرب به شمار می آید، ابونصر یا ابونضر محمد بن عبد الجبار عتبی متوفی به سال ۴۲۷ هجری قمری است. وی از مردم ری و از کبار مترسلان ایران در قرن چهارم و آغاز قرن پنجم هجری بود، شعر نیز می سرود، و از جمله آثار او جز تاریخ عتبی، لطائف الکتاب است. در آغاز جوانی ری را ترک گفت و به خراسان نزد خال خود ابونصر عتبی آمد و پس از مرگ وی دیر گاهی در خراسان در دستگاه ابوعلی سیمجور و ناصر الدین سبکتگین به سر می برد و چندی هم سمت نیابت شمس المعالی قابوس را در خراسان داشته، و مدتی در نیشابور نزد امیر نصر بن ناصر الدین سبکتگین سپهسالار خراسان از جانب سلطان محمود به سر می برده است. وی در تاریخ خود شرح سلطنت سبکتگین و سلطان محمود را تا سال ۴۱۲ آورده است، و این کتاب به مناسبت لقب سلطان محمود که یمین الدوله بوده به تاریخ یمینی موسوم گردیده است.
منبع
نرم افزار تاریخ اسلامی ایران، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
مؤلف تاریخ عتبی که به عربی فصیح تالیف شده و از این نظر جزو متون ادب عرب به شمار می آید، ابونصر یا ابونضر محمد بن عبد الجبار عتبی متوفی به سال ۴۲۷ هجری قمری است. وی از مردم ری و از کبار مترسلان ایران در قرن چهارم و آغاز قرن پنجم هجری بود، شعر نیز می سرود، و از جمله آثار او جز تاریخ عتبی، لطائف الکتاب است. در آغاز جوانی ری را ترک گفت و به خراسان نزد خال خود ابونصر عتبی آمد و پس از مرگ وی دیر گاهی در خراسان در دستگاه ابوعلی سیمجور و ناصر الدین سبکتگین به سر می برد و چندی هم سمت نیابت شمس المعالی قابوس را در خراسان داشته، و مدتی در نیشابور نزد امیر نصر بن ناصر الدین سبکتگین سپهسالار خراسان از جانب سلطان محمود به سر می برده است. وی در تاریخ خود شرح سلطنت سبکتگین و سلطان محمود را تا سال ۴۱۲ آورده است، و این کتاب به مناسبت لقب سلطان محمود که یمین الدوله بوده به تاریخ یمینی موسوم گردیده است.
منبع
نرم افزار تاریخ اسلامی ایران، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
wikifeqh: محمد_بن_عبدالجبار_عتبی