محمد بن جعفر خرائطی

[ویکی فقه] خرائطی، ابوبکرمحمدبن جعفربن محمدبن سهل، محدّث و ادیب قرن سوم هجری است.
«محمد بن جعفر بن محمد بن سهل بن شاکر، معروف به ابوبکر الخرائطی» که منتسب به منطقه ای به نام «خرائط» می باشد، از علما و بزرگان اهل سنت، در قرن چهارم هجری می باشد. وی، در سال ۲۳۷ ق، متولد شد.او، بعد از تحصیلات مقدماتی نزد علمای کثیری تلمذ فرمود. از جمله علومی که وی در آن تبحر داشت، شعر بود و در کمال فصاحت و بلاغت شعر می سرود. از زندگانی او، اطلاعات زیادی در دست نمی باشد؛ جز اینکه از بزرگان ثقات اهل سنت، در عصر خود بوده است و از خود آثار زیادی باقی گذاشته است و سرانجام در سال ۳۲۷ ق، درگذشته است.
تولد
تاریخ تولد او مشخص نیست، اما باتوجه به سن وی در هنگام وفات، احتمالا در ۲۳۷ به دنیا آمده است.اصل او از سامرا است و از این رو به سامری و عسکری نیز مشهور است. وجه نسبت او به خرائطی روشن نیست ولی ظاهرآ این نسبت به خانواده اش مربوط است زیرا برادرش احمدبن جعفر نیز خرائطی خوانده شده است. از شرح حال او اطلاعات اندکی در منابع موجود است و بیش تر شرح حال نویسان همان مطالبی را که خطیب بغدادی و ابن عساکر در شرح حال او ذکر کرده اند، تکرار نموده اند.
تحصیلات
خرائطی ظاهرا تحصیلات اولیۀ خود را در سامرا گذراند، چرا که چند تن از استادان او، از جمله ابراهیم بن عبداللّه بن جنید و حمادبن حسن بن عَنْسَبه، در سامرا ساکن بوده اند. خرائطی مدتی نیز در بغداد سکونت داشت و از برخی محدّثان این شهر، مانند عبادبن ولید غُبَری، عمربن شَبّه، عباس بن عبداللّه تَرقُفی و عباس بن محمد دوری، حدیث شنید. مدتی نیز شاگرد مُبَرَّد ( ادیب و لغوی ، متوفی ۲۸۵) بود که این مطلب دلالت بر سکونت وی در بصره دارد.
تدریس
...