محمد بن بکران اصفهانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] محمّد بن بکران معروف به «پیر بکران» از اقطاب و مشایخ صوفیه در قرن هفتم هجری می باشد.
محمّد بن بکران معروف به «پیر بکران» از اقطاب و مشایخ صوفیه در قرن هفتم هجری. وی عالم و فاضل بوده، و در شهر «پیربکران» از توابع لنجان خانقاه داشته و تدریس علوم ظاهر و باطن می نموده و در سال ۷۰۳ق وفات یافته و در محلّی که اکنون به پیربکران معروف است مدفون شد و یکی از مریدانش بقعه ای بر سر مزار او ساخته و برای آن صحن و ایوان و گنبد قرار داده که از حیث کاشی کاری و گچ بری ممتاز است. در پای یکی از ستون ها تخته سنگی است که بر روی آن جای سُم اسبی دیده می شود که عوام آن را جای پای دُلدُل گویند و عدّه ای آن را جای پای اسب الیاس گویند و معتقدند که حضرت الیاس پیغمبر از این محل به آسمان عروج نموده است. از امتیازات این بقعه و بارگاه آن است که چون در ادوار مختلف در آن تعمیر و بنّایی شده است، در آن هم نام خلفای اربعه دیده می شود و هم نام و اسامی معصومین چهارده گانه (علیهم السلام). این مقبره در مجاورت قبرستان قدیمی یهودیان اصفهان و یکی از مقابر مقدّسه آنان به نام استرخاتون قرار دارد.
هنرفر، لطف الله، گنجینه آثار تاریخی اصفهان، ص۲۶۴-۲۵۳.
۱. ↑ هنرفر، لطف الله، گنجینه آثار تاریخی اصفهان، ص۲۶۴-۲۵۳.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، مزارات اصفهان، ص۱۵۵-۱۵۶.۳. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۳۹۹-۴۰۰.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۹۶-۱۹۷.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس