محمد بُشرا ( درویش گیلانی ) پژوهندهٔ فرهنگ مردم و مردم شناس و شاعر گیلانی است. او از شاعران نوگرای ایران است که بیشتر اشعارش را به «زبان گیلکی» سروده است و از پایه گذاران هساشعر است. او اولین شاعر نوپرداز گیلان است که اشعار نوی خود را در سال ۱۳۴۴ به چاپ رساند.
... [مشاهده متن کامل]
محمد بُشرا در ۲۳ فروردین سال ۱۳۱۶ در محله سرخبندهٔ رشت، در خانواده ای مذهبی متولد شد و تا پایان دورهٔ آموزشی «تربیت معلم» در شهر رشت زندگی کرد.
از سال ۱۳۴۲ به استخدام آموزش و پرورش گیلان درآمد و معلم روستا شد. او در سال هفتادوسه خورشیدی با پایه دبیری مدارس راهنمایی، به بازنشستگی رسید.
محمد بُشرا از سال ۱۳۳۲ در دورهٔ اول دبیرستان، سرودن شعر فارسی را آغاز کرد. وی از سال ۱۳۴۰ به سرودن اشعار نیمایی فارسی روی آورد و نخستین کسی بود که از سال ۱۳۴۲ اوزان نیمایی را در شعر گیلکی به کار گرفت و نخستین کارهای گیلکی نیمایی اش به سال ۱۳۴۴ در ماهنامه «هنر و ادبیات ویژه بازار» که سردبیری آن را شادروان محمد تقی صالح پور، شاعر و روزنامه نگار گیلانی بر عهده داشت، چاپ شد و مورد اقبال قرار گرفت.
تداوم و پایداری و ارائۀ اشعار استوار و اصیل گیلکی نیمایی محمّد بشرا، این شیوه شعری را در ادبیات گیلکی رواج داد و امروزه گروه بسیاری از شاعران گیلکی سرا، در پی او به این سبک شعری روی آورده اند و آثار ارزندۀ بسیاری آفریده اند.
از سال ۱۳۷۰ به سرایندگان «هسا شعر» پیوست و هم چنان از سرایندگان این سبک تازۀ شعری است و آثارش در ماهنامه ها، گاهنامه ها، فصل نامه ها و هفته نامه های بومی و غیر بومی، در گیلان و دیگر شهرستانها و تهران به چاپ می رسد. از محمد بشرا ( درویش گیلانی ) تاکنون دو کتاب شعر به نام های «ایله جار» و «هرای» به چاپ رسیده است. کتاب دومِ هسا شعر شاعر، با نام «هوزار» نیز در سال ۱۳۸۹ به چاپ رسید . مجموعه آثار کلاسیک ( گیلکی و فارسی ) و مجموعه آثار نیمایی وی نیز فراهم آمده است که به نوبت چاپ خواهد شد.
نمایشنامه نویسی، بازیگری تئاتر و گریم، داستان نویسی ( فارسی و گیلکی ) ، روزنامه نگاری ( خبرنگاری فرهنگی، گزارش گری، مقاله نویسی ) ، همکاری با رادیو و تلویزیون گیلان ( سردبیری اخبار محلی، نویسندگی، تحقیق و تهیهٔ فیلم های مستند و مترجم اخبار گیلکی ) شعر گیلکی و فارسی، تحقیق و مقاله نویسی در زمینهٔ مردم شناسی و فرهنگ مردم گیلان و نوشتن برنامه های رادیویی و تلویزیونی.
... [مشاهده متن کامل]
محمد بُشرا در ۲۳ فروردین سال ۱۳۱۶ در محله سرخبندهٔ رشت، در خانواده ای مذهبی متولد شد و تا پایان دورهٔ آموزشی «تربیت معلم» در شهر رشت زندگی کرد.
از سال ۱۳۴۲ به استخدام آموزش و پرورش گیلان درآمد و معلم روستا شد. او در سال هفتادوسه خورشیدی با پایه دبیری مدارس راهنمایی، به بازنشستگی رسید.
محمد بُشرا از سال ۱۳۳۲ در دورهٔ اول دبیرستان، سرودن شعر فارسی را آغاز کرد. وی از سال ۱۳۴۰ به سرودن اشعار نیمایی فارسی روی آورد و نخستین کسی بود که از سال ۱۳۴۲ اوزان نیمایی را در شعر گیلکی به کار گرفت و نخستین کارهای گیلکی نیمایی اش به سال ۱۳۴۴ در ماهنامه «هنر و ادبیات ویژه بازار» که سردبیری آن را شادروان محمد تقی صالح پور، شاعر و روزنامه نگار گیلانی بر عهده داشت، چاپ شد و مورد اقبال قرار گرفت.
تداوم و پایداری و ارائۀ اشعار استوار و اصیل گیلکی نیمایی محمّد بشرا، این شیوه شعری را در ادبیات گیلکی رواج داد و امروزه گروه بسیاری از شاعران گیلکی سرا، در پی او به این سبک شعری روی آورده اند و آثار ارزندۀ بسیاری آفریده اند.
از سال ۱۳۷۰ به سرایندگان «هسا شعر» پیوست و هم چنان از سرایندگان این سبک تازۀ شعری است و آثارش در ماهنامه ها، گاهنامه ها، فصل نامه ها و هفته نامه های بومی و غیر بومی، در گیلان و دیگر شهرستانها و تهران به چاپ می رسد. از محمد بشرا ( درویش گیلانی ) تاکنون دو کتاب شعر به نام های «ایله جار» و «هرای» به چاپ رسیده است. کتاب دومِ هسا شعر شاعر، با نام «هوزار» نیز در سال ۱۳۸۹ به چاپ رسید . مجموعه آثار کلاسیک ( گیلکی و فارسی ) و مجموعه آثار نیمایی وی نیز فراهم آمده است که به نوبت چاپ خواهد شد.
نمایشنامه نویسی، بازیگری تئاتر و گریم، داستان نویسی ( فارسی و گیلکی ) ، روزنامه نگاری ( خبرنگاری فرهنگی، گزارش گری، مقاله نویسی ) ، همکاری با رادیو و تلویزیون گیلان ( سردبیری اخبار محلی، نویسندگی، تحقیق و تهیهٔ فیلم های مستند و مترجم اخبار گیلکی ) شعر گیلکی و فارسی، تحقیق و مقاله نویسی در زمینهٔ مردم شناسی و فرهنگ مردم گیلان و نوشتن برنامه های رادیویی و تلویزیونی.
چه کسی این جمله شاعر غرب گیلان رو نوشته ، هرکسی که این جمله رو نوشته خیلی خیلی غلط کرده