[ویکی اهل البیت] آیت الله شیخ محمد ایمانی لاهیجانی یکی ازشخصیت های برجسته حوزه های علمیه و یکی از خدمت گزاران صدیق و وفادار به امام و انقلاب اسلامی است که در صحنه های مختلف علمی و سیاسی به خصوص در منصب پرافتخار قضای اسلامی، عمر شریف خویش را صرف خدمت به همنوعان، احقاق حق مظلومان و ابطال حقوق ستمگران و طاغوتیان نموده است.
آیت الله شیخ محمد ایمانی، سال 1310 ش. در محله «شعربافان» شهرستان مذهبی و عالم پرور لاهیجان، در میان خانواده ای مذهبی و متدین، دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش معلم قرآن بود و عمر خویش را صرف تعلیم این کتاب آسمانی نموده است. نیز وی اکثر اوقات، با حضور در محافل و مجالس سخنوران شیرین سخن، مشغول فراگیری معارف قرآنی و اسلامی بود ولذا حکایات و اشعار زیادی را در پای همین منبرها آموخته و از حفظ داشت و آنان را به شاگردانش می آموخت. جدش ملا حسین، مردی متقی و وارسته بود که در منطقه لاهیجان به صلاح و نیکوکاری شهرت داشت و مردم آن سامان برای رفع مشکلات خویش و برآورده شدن نیازهای مادی و معنوی به وی رجوع می کردند.
رابینوی فرانسوی درباره خصوصیات این محله می نویسد: «ساکنان این محله، جعفری هستند و مقبره آقا سید محمد یمنی در این ناحیه واقع است. یک مدرسه دینی و مسجد آقا سید حسین و دو مقبره، به نام «سُورم علی» (آقا سید میرعلی) معروف است و مقبره تاج الدین مقری معروف به تاج مهری نیز در این (محله) واقع است».
میرزا حسین فراهانی در سفرنامه خویش درباره این محله می نویسد: «چند کارخانه در این بلد وجود دارد و همه قسم پارچه های ابریشمی در آن بافته و به سایر شهرها برده و فروخته می شود. بیشتر مردم این محله، شعرباف و صاحب کارخانه و نیز مردم آن از ثروتمندان و متحولان لاهیجان به شمار می آیند.
آیت الله ایمانی دوران کودکی را با آموختن قرآن نزد پدر خویش به سرعت سپری نمود. او در این ایام به راحتی قرآن می خواند و با احکام و مسائل دینی کاملاً آشنایی داشت. وی به امر و تشویق پدرش، تحصیلات کلاسیک را تا مقطع ششم ابتدایی، با موفقیت به اتمام رسانید و در سال 1322 ش برای فراگیری علوم دینی وارد حوزه علمیه جامع لاهیجان گردید. لاهیجان در دو قرن گذشته، دارای پنج مدرسه دینی بوده که عبارتند از:
در حال حاضر فقط دو مدرسه اخیر باقی مانده که این دو نیز به همت والای عالم بزرگوار، آیت الله شیخ مهدی مهدوی لاهیجانی (1313-1413 ق) مجدداً تجدید بنا و مرمت شده است. بعد از ایشان نیز امکانات رفاهی و کتابخانه ای، توسط آیت الله زین العابدین قربانی دامت برکاته برای طلاب علوم دینی این دو مدرسه فراهم گردید.
آیت الله شیخ محمد ایمانی، سال 1310 ش. در محله «شعربافان» شهرستان مذهبی و عالم پرور لاهیجان، در میان خانواده ای مذهبی و متدین، دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش معلم قرآن بود و عمر خویش را صرف تعلیم این کتاب آسمانی نموده است. نیز وی اکثر اوقات، با حضور در محافل و مجالس سخنوران شیرین سخن، مشغول فراگیری معارف قرآنی و اسلامی بود ولذا حکایات و اشعار زیادی را در پای همین منبرها آموخته و از حفظ داشت و آنان را به شاگردانش می آموخت. جدش ملا حسین، مردی متقی و وارسته بود که در منطقه لاهیجان به صلاح و نیکوکاری شهرت داشت و مردم آن سامان برای رفع مشکلات خویش و برآورده شدن نیازهای مادی و معنوی به وی رجوع می کردند.
رابینوی فرانسوی درباره خصوصیات این محله می نویسد: «ساکنان این محله، جعفری هستند و مقبره آقا سید محمد یمنی در این ناحیه واقع است. یک مدرسه دینی و مسجد آقا سید حسین و دو مقبره، به نام «سُورم علی» (آقا سید میرعلی) معروف است و مقبره تاج الدین مقری معروف به تاج مهری نیز در این (محله) واقع است».
میرزا حسین فراهانی در سفرنامه خویش درباره این محله می نویسد: «چند کارخانه در این بلد وجود دارد و همه قسم پارچه های ابریشمی در آن بافته و به سایر شهرها برده و فروخته می شود. بیشتر مردم این محله، شعرباف و صاحب کارخانه و نیز مردم آن از ثروتمندان و متحولان لاهیجان به شمار می آیند.
آیت الله ایمانی دوران کودکی را با آموختن قرآن نزد پدر خویش به سرعت سپری نمود. او در این ایام به راحتی قرآن می خواند و با احکام و مسائل دینی کاملاً آشنایی داشت. وی به امر و تشویق پدرش، تحصیلات کلاسیک را تا مقطع ششم ابتدایی، با موفقیت به اتمام رسانید و در سال 1322 ش برای فراگیری علوم دینی وارد حوزه علمیه جامع لاهیجان گردید. لاهیجان در دو قرن گذشته، دارای پنج مدرسه دینی بوده که عبارتند از:
در حال حاضر فقط دو مدرسه اخیر باقی مانده که این دو نیز به همت والای عالم بزرگوار، آیت الله شیخ مهدی مهدوی لاهیجانی (1313-1413 ق) مجدداً تجدید بنا و مرمت شده است. بعد از ایشان نیز امکانات رفاهی و کتابخانه ای، توسط آیت الله زین العابدین قربانی دامت برکاته برای طلاب علوم دینی این دو مدرسه فراهم گردید.
wikiahlb: محمد_ایمانی_لاهیجانی