محمد اسد، ( لئوپولد وایس ) ( ۱۹۹۲–۱۹۰۰ ) روزنامه نگار، جهانگرد، نویسنده، اسلام شناس، زبان شناس، نظریه پرداز سیاسی و دیپلمات مسلمان یهودی الاصل اتریشی بود.
ترجمه او از قرآن به زبان انگلیسی «پیام قرآن» یکی از برجسته ترین آثار اوست. به قول اسد در «پیام قرآن»: «کاری که اکنون در معرض دید عموم قرار می دهم مبتنی بر یک عمر مطالعه و سال های متمادی است که در عربستان گذرانده ام. این تلاشی است - شاید اولین تلاش - برای ترجمه واقعاً اصطلاحی و تبیینی پیام قرآن به زبان اروپایی». وی پدر طلال اسد است.
... [مشاهده متن کامل]
لئوپولد وایس در ۲ ژوئیه ۱۹۰۰ در یک خانواده یهودی در لمبرگ، گالیسیا، که در آن زمان بخشی از امپراتوری اتریش - مجارستان ( که در حال حاضر شهر لویو، اوکراین است ) به دنیا آمد. ویس از نسل خاخام های یهودی بود. اما پدرش آکیوا وایس سنت شکنی کرد و وکیل شد. لئوپولد تعلیمات دینی گرفت و از سنین کودکی به زبان عبری مهارت داشت و با زبان آرامی نیز آشنا بود. او انجیل یهودی یا تنخ، متن و تفاسیر تلمود، میشنا و جمارا را مورد مطالعه قرار داد و همچنین در پیچیدگی های تفسیر کتاب مقدس و تارگوم تحقیق کرد.
در سن ۱۳ سالگی، عبری و آرامی را آموخت. در اواسط بیست سالگی، می توانست به زبان های انگلیسی، فرانسوی، فارسی و عربی بخواند و بنویسد.
پس از ترک دانشگاه در وین، وایس بی هدف در حوالی دهه ۱۹۲۰ آلمان را ترک کرد و برای مدت کوتاهی برای کارگردان فیلم اکسپرسیونیست فریتز لانگ کار کرد.
در فلسطین با رهبران صهیونیستی مانند خیام وایزمن به بحث و جدل پرداخت. پس از سفر به سراسر جهان عرب به عنوان روزنامه نگار، در سال ۱۹۲۶ به اسلام سنی گروید و نام «محمد اسد» را برای خود برگزید.
در طول اقامت خود در عربستان، همراه نزدیک بنیانگذار دولت، ابن سعود، بود. مأموریتی مخفیانه برای ابن سعود انجام داد تا منابع مالی شورش اخوان را ردیابی کند. به دلیل این فعالیت ها، در مقاله ای در هاآرتص به او لقب «لئوپولد عربستان» داده شد که نشان دهنده شباهت فعالیت های او با فعالیت های لورنس عربستان بود. اسد در سفرش به هند با محمد اقبال دوست شد که او را متقاعد کرد که سفر را رها کند و «به روشن شدن مقدمات فکری دولت اسلامی آینده کمک کند». پنج سال در حبس دولت بریتانیا در آغاز جنگ جهانی دوم گذراند. در ۱۴ اوت ۱۹۴۷، تابعیت پاکستان را دریافت کرد و بعداً در چندین منصب بوروکراتیک و دیپلماتیک از جمله مدیر بخش بازسازی اسلامی، معاون وزیر ( بخش خاورمیانه ) در وزارت خارجه پاکستان و نماینده پاکستان در سازمان ملل خدمت کرد.
ترجمه او از قرآن به زبان انگلیسی «پیام قرآن» یکی از برجسته ترین آثار اوست. به قول اسد در «پیام قرآن»: «کاری که اکنون در معرض دید عموم قرار می دهم مبتنی بر یک عمر مطالعه و سال های متمادی است که در عربستان گذرانده ام. این تلاشی است - شاید اولین تلاش - برای ترجمه واقعاً اصطلاحی و تبیینی پیام قرآن به زبان اروپایی». وی پدر طلال اسد است.
... [مشاهده متن کامل]
لئوپولد وایس در ۲ ژوئیه ۱۹۰۰ در یک خانواده یهودی در لمبرگ، گالیسیا، که در آن زمان بخشی از امپراتوری اتریش - مجارستان ( که در حال حاضر شهر لویو، اوکراین است ) به دنیا آمد. ویس از نسل خاخام های یهودی بود. اما پدرش آکیوا وایس سنت شکنی کرد و وکیل شد. لئوپولد تعلیمات دینی گرفت و از سنین کودکی به زبان عبری مهارت داشت و با زبان آرامی نیز آشنا بود. او انجیل یهودی یا تنخ، متن و تفاسیر تلمود، میشنا و جمارا را مورد مطالعه قرار داد و همچنین در پیچیدگی های تفسیر کتاب مقدس و تارگوم تحقیق کرد.
در سن ۱۳ سالگی، عبری و آرامی را آموخت. در اواسط بیست سالگی، می توانست به زبان های انگلیسی، فرانسوی، فارسی و عربی بخواند و بنویسد.
پس از ترک دانشگاه در وین، وایس بی هدف در حوالی دهه ۱۹۲۰ آلمان را ترک کرد و برای مدت کوتاهی برای کارگردان فیلم اکسپرسیونیست فریتز لانگ کار کرد.
در فلسطین با رهبران صهیونیستی مانند خیام وایزمن به بحث و جدل پرداخت. پس از سفر به سراسر جهان عرب به عنوان روزنامه نگار، در سال ۱۹۲۶ به اسلام سنی گروید و نام «محمد اسد» را برای خود برگزید.
در طول اقامت خود در عربستان، همراه نزدیک بنیانگذار دولت، ابن سعود، بود. مأموریتی مخفیانه برای ابن سعود انجام داد تا منابع مالی شورش اخوان را ردیابی کند. به دلیل این فعالیت ها، در مقاله ای در هاآرتص به او لقب «لئوپولد عربستان» داده شد که نشان دهنده شباهت فعالیت های او با فعالیت های لورنس عربستان بود. اسد در سفرش به هند با محمد اقبال دوست شد که او را متقاعد کرد که سفر را رها کند و «به روشن شدن مقدمات فکری دولت اسلامی آینده کمک کند». پنج سال در حبس دولت بریتانیا در آغاز جنگ جهانی دوم گذراند. در ۱۴ اوت ۱۹۴۷، تابعیت پاکستان را دریافت کرد و بعداً در چندین منصب بوروکراتیک و دیپلماتیک از جمله مدیر بخش بازسازی اسلامی، معاون وزیر ( بخش خاورمیانه ) در وزارت خارجه پاکستان و نماینده پاکستان در سازمان ملل خدمت کرد.
