محمد ابوحاتم رازی

[ویکی فقه] اَبوحاتمِ رازی، محمد بن ادریس بن مُنذر بن داوود بن مهران حنظلی (۱۹۵-۲۷۷ق/۸۱۱-۸۹۰م)، محدّث و رجال شناس نامی ری .
بعضی نسبت حنظلی وی را مأخوذ از محله درب حنظله ری دانسته اند و برخی دیگر گفته اند که وی از موالی تمیم بن حنظله به شمار می رفته است.
اساتید
ابوحاتم از ۲۰۹ق به فراگرفتن حدیث پرداخت و از کسانی چون عتاب بن زیاد مروزی ، عبدالله بن عاصم و بشر بن یزید بن ابی الازهر حدیث شنید.
سفرهای ابوحاتم
در ۲۱۳ق از ری خارج شد و سفرهای علمی خود را آغاز کرد و در این سفرها که ۷سال طول کشید، به شهرهای مختلف عراق ، حجاز ، شام و مصر مسافرت نمود و در بازگشت به ری توشه ای از علم و دانش به همراه داشت. بار دیگر در ۲۴۲ق از ری خارج شد و در ۲۴۵ق به ری بازگشت. وی در ۲۵۵ق راهی سفر حج شد و در مسیر خود در شهرهای مختلف عراق و غرب ایران توقف کرد. به نظر می رسد که بازگشت او به ری در ۲۵۷ق بوده باشد.وی در طی سفرهای خود از خرمن دانش دانشوران و علمای حدیث بهره ها برد و برای کسب علم متحمل رنج های بسیار گردید که گوشه هایی از آن را فرزندش باز نموده است.
درگذشت
...