محم
لغت نامه دهخدا
محم. [ م ُ ح ِم م ] ( ع ص ) خویشاوند. || نزدیک. || حاضر. || دست رس. || آنک خود را با آب گرم و یا آب سرد می شوید. || کسی که گرفتار تب شده. || آن که در اندوه و رنج افتاده باشد. || مبتلای تب. ( ناظم الاطباء ). || آن که در زمین تب ناک واقع گردد. || کسی که سیاه می کند. || گرم کننده آب. ( ناظم الاطباء ). رجوع به احمام شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید