محلول فلینگ

دانشنامه عمومی

محلول فلینگ ( انگلیسی: Fehling's solution ) یک واکنشگر شیمیایی است که جهت تشخیص قندهای کاهنده و غیرکاهنده به کار می رود. این محلول از از ترکیب مس ( II ) سولفات، پتاسیم سدیم تارترات و سدیم هیدروکسید تشکیل شده است. [ ۱] این واکنشگر نخستین بار توسط شیمیدان آلمانی هرمان فون فلینگ در سال ۱۸۴۹ معرفی و توسعه داده شد. [ ۲]
عکس محلول فلینگ
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

محلول فِلینگ (Fehling solution)
محلولی متشکل از فِلینگ A (محلول سولفات مس،CuSO۴) و فِلینگ B (محلول پتاسیم سدیم تارتزات، KNaC۴H۴O۶، و هیدروکسید سدیم، NaOH). مقادیر برابر از این دو محلول با هم ممزوج و در تِستِ فلینگ به کار می روند. بعد از جوشاندن چند میلی گرم از نمونۀ مورد آزمایش به همراه مخلوط مساوی از دو محلول فوق، نتیجۀ مثبت، یعنی وجود مادۀ کاهنده ای نظیر آلدئیدها، گلوکز، لاکتوز و غیره، منجر به تشکیل رسوب قرمز رنگ اکسید مس (I) و حذف رنگ آبی واکنشگر می شود. در این حالت، متانال، که عامل کاهندۀ بسیار قوی است، تولید مس فلزی می کند، ولی کتون ها در واکنش شرکت نمی کنند. این محلول در بیوشیمی برای شناسایی قند ادرار اهمیت اساسی دارد، هرچند اکنون بیشتر از تست بندیکت استفاده می کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس