محله میدان شاه

محله میدان شاه، نام یکی از محله های شیراز قدیم می باشد که در شمال این شهر واقع بوده است و از دوره صفویه تا قاجاریه، مجموعه های حکومتی در آن ساخته شده است.
کریم خان زند در زمان فرمان روایی خود بر شیراز، ساختمان های وسیعی را در قسمت شمال خارج از شیراز احداث کرد که از جمله می توان به میدان بزرگی موسوم به میدان کریم خانی اشاره نمود که به مرور، این میدان تخریب شد و به جای آن ساختمان های امروزی بانک ملی، شهربانی، دبیرستان ابوذر ( شاهپور سابق ) و بانک سپه احداث گردید. قبل از ساختن این میدان بزرگ، میدانی در مجاورت آن نزدیک به محلهٔ باغ شاه ساخته شده بود که از بناهای معروف دورهٔ تیموری بود و محل استقرار سپاه و زدن خیمهٔ پادشاه و امرا و سپاهیان آن زمان بود و به این میدان، میدان شاه می گفتند.
این محله از شمال به محله درب شاهزاده، از غرب به محله کل مشیر و محله دروازه باغشاه، از جنوب به محله سنگ سیاه و از شرق به محله بازار مرغ محدود می شده است.
از بناهای شاخص محله می توان به مسجد سپهسالار، کنیسه یهودیان و مسجد آقااحمد اشاره کرد.
در کل محلات شیراز به دو دسته بزرگ حیدری و نعمتی تقسیم شده بودند. حیدری به محلاتی گفته می شد که افراد آن محلات، خود را پیرو سلطان حیدر که از مشایخ عرفان بود، می دانستند.
نعمتی به محلاتی اطلاقی می شد که ساکنان آن خود را پیرو شاه نعمت الله ولی که او نیز از بزرگ ترین و شاخص ترین عرفای عصر بود، می دانستند. درگیری ها و مخاصماتی که بین این دو دسته در سال های متمادی صورت گرفته هنوز هم مورد بحث است و حتی به صورت ضرب المثل جنگ حیدری، نعمتی در زبان هاست.
پنج محله محله اسحاق بیگ، محله درب شاهزاده، محله بالا کفت، محله میدان شاه و محله بازار مرغ را حیدری خانه و پنج محله محله سرباغ، محله سنگ سیاه، محله درب مسجد، محله لب آب و محله سر دزک را نعمتی خانه می گفتند. البته محله ارمنی ها و محله کلیمی ها جزء محلات بی طرف بودند و کاری به درگیری ها و مخاصمات نداشتند.