محل سرا

لغت نامه دهخدا

محل سرا. [ م َ ح َ س َ ] ( اِ مرکب ) محل سرای. جای سکونت زنان. ( آنندراج ). عمارت متعلق به زنان. || عمارت پادشاهی. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

جای سکونت زنان

پیشنهاد کاربران

بپرس