محفظ

لغت نامه دهخدا

محفظ. [ م ُ ف ِ ] ( ع ص ) به خشم آورنده. ( از منتهی الارب ). کسی که به خشم می آورد. ( ناظم الاطباء ).
محفظ. [ م ُ ح َف ْ ف ِ ] ( ع ص ) یاددهنده ٔکتاب و جز آن. ( منتهی الارب ). کسی و یا چیزی که سبب می شود سپردن به ذهن و یادآوردن را. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

یاد دهنده کتاب

پیشنهاد کاربران

محفظ. [ م ُ ف ِ ] ( ع ص ) به خشم آورنده. ( از منتهی الارب ) . کسی که به خشم می آورد. ( ناظم الاطباء ) .
محفظ. [ م ُ ح َف ْ ف ِ ] ( ع ص ) یاددهنده ٔکتاب و جز آن. ( منتهی الارب ) . کسی و یا چیزی که سبب می شود سپردن به ذهن و یادآوردن را. ( ناظم الاطباء ) .
منبع. لغت نامه دهخدا