محط کردن. [ م َ ح َطط ک َ دَ ] ( مص مرکب ) توقف در یک نُوت. ( بجای محط کردن به اصطلاح جدید میگویند فرود نمودن ) ( تعلیقات بهجت الروح ص 131 ) : اول اگر از نغمه اول سه گاه آغاز کنند و بر عراق و مخالف رفته باز در سه گاه محط کنند... ( بهجت الروح ص 54 ).
