محضاللـه

خدا را. [ خ ُ ] ( صوت یا ق مرکب ) برای خدا. از بهر خدا. ( آنندراج ) . بجهت خدا. محضاً ﷲ. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا.
حافظ.

بنظر میرسدمعنای کلمۀ" محضآ لله" را می توان صرفآ برای خدا آورد