محضاء

لغت نامه دهخدا

محضاء. [ م ِض َءْ ] ( ع اِ ) چوب آتش کاو. ( ناظم الاطباء ). استام. مسعر. محضب. محضج. محضاج. محضاء. محضی.

محضاء. [ م ِ ض َءْ ] ( ع اِ ) چوب آتش کاو. ( ناظم الاطباء ). کله کسو. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). مِحْضاء.

پیشنهاد کاربران