محصوره قضیه

مَحصوره، قضیۀ
(یا: قضیّۀ مسوّره) در اصطلاح منطق، قضیه ای است دارای سور (هر، هیچ، بعض) که همه یا برخی از افراد موضوع آن مورد نظرند. قضایای محصوره چون با کیفیت (است، نیست) لحاظ شوند چهار گو نه اند و، به همین سبب، از آن ها به قضایای چهارگانه (محصورات اربعه) نیز تعبیر می شود: ۱. موجبۀ کلیه، مثل «هر انسانی حیوان است»؛ ۲. موجبۀ جزئیه، مثل «بعض حیوان ها انسان اند»؛ ۳. سّالبۀ کلیه، مثل «هیچ انسانی پرنده نیست»؛ ۴. سالبۀ جزئیه، مثل«بعضی از پرنده ها تخم گذار نیستند».