محصود
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه عمومی
پیشنهاد کاربران
دروده. [ دُ دَ / دِ ] ( ن مف ) دروده شده. حصادکرده. محصود. حصید. حصیدة. صریم. ( دهار ) :
کشتی از بس زار کشته ، کشتزاری گشته لعل
سر دروده وز تن آواز امان انگیخته.
خاقانی ( دیوان ص 397 ) .
منم جو کشته و گندم دروده
... [مشاهده متن کامل]
ترا جو داده و گندم نموده.
نظامی.
زاهد قدری گیاه سوده
از مطرح آهوان دروده .
نظامی.
پذیرنده چگونه رخت برداشت
زمین کشته را ندروده بگذاشت.
نظامی.
هر روز به کوی تو جوانان
جان کاشته و جگر دروده .
میرخسرو ( از آنندراج ، ذیل درود ) .
جذامة؛ باقیمانده از کشت دروده. ( منتهی الارب ) . انخلاء؛ دروده شدن گیاه تر. ( از منتهی الارب ) .
کشتی از بس زار کشته ، کشتزاری گشته لعل
سر دروده وز تن آواز امان انگیخته.
خاقانی ( دیوان ص 397 ) .
منم جو کشته و گندم دروده
... [مشاهده متن کامل]
ترا جو داده و گندم نموده.
نظامی.
زاهد قدری گیاه سوده
از مطرح آهوان دروده .
نظامی.
پذیرنده چگونه رخت برداشت
زمین کشته را ندروده بگذاشت.
نظامی.
هر روز به کوی تو جوانان
جان کاشته و جگر دروده .
میرخسرو ( از آنندراج ، ذیل درود ) .
جذامة؛ باقیمانده از کشت دروده. ( منتهی الارب ) . انخلاء؛ دروده شدن گیاه تر. ( از منتهی الارب ) .