( محشة ) محشة. [ م َ ح َش ْ ش َ ] ( ع اِ ) دبر. ( منتهی الارب ).دبر مردم. ( مهذب الاسماء ). مقعد آدمی. || زمین بسیارحشیش. ( منتهی الارب ). جای بسیار گیاهناک.محشة. [ م ِ ح َش ْ ش َ ] ( ع اِ ) مِحَش . آتش کاو آهنین.( منتهی الارب ). استام. تنورآشور. و رجوع به محش شود. || آنچه در وی کاه نهند. ( منتهی الارب ).
