محشرین

لغت نامه دهخدا

محشرین. [ م ُ ش َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ مُحْشَر است به قیاس ازمصدر احشار . حشرشدگان.
- امام المحشرین ؛ پیشوای گردآمدگان :
مر ابوبکر تقی را گو ببین
شد ز صدیقی امام المحشرین.
مولوی.

پیشنهاد کاربران